Piramide

De Piramide van Maslow kent u ongetwijfeld. Misschien heeft u de piramide wel eens voorzien van wat extra lagen. WIFI, een batterij. Lachen!

Maar heeft u zich wel eens afgevraagd waarom Maslow koos voor een piramide? Ik heb onderzoek gedaan (oké, gegoogeld) en het lijkt er toch echt op dat hij de eerste was met een piramidemodel. Het lijkt onlogisch. Zo’n piramide suggereert dat je moet streven naar de top, maar in piramides zit de schatkamer altijd in het midden. Daarnaast is het supermoeilijk om langere woorden leesbaar in het bovenste vakje te krijgen. 

En, beste mensen, piramides zijn niet gemaakt voor buitenaardse wezens, maar door slaven.
Piramides zijn een beetje fout!

Kijk, ik vermoed dat Maslow, nog ver verwijderd van zelfontplooiing, onzeker was over zijn brakke theorie en mee wilde liften op de mystiek en magie van piramides. Begrijpelijk, maar sindsdien is er een hausse aan piramidemodellen. Gemaakt door mensen die weer mee willen liften op Maslow.

Zoek maar even op Google. Overal piramides. De leerpiramide. De DIKW-piramide. De energie-piramide. De sociale-media-piramide. Duizenden. En dan heb je ook nog honderden omgekeerde varianten.

Allemaal vanwege Maslows onzekerheid. Stel dat hij vol zelfvertrouwen had gekozen voor een flat, dat was logischer geweest. Immers: de penthouse, die wil je wel bereiken. Hadden we dan nu gesproken over de Flat van Maslow? En waren onze leerboeken gevuld met flatmodellen?

Maar nu we toch met piramides zitten, introduceer ik, in een armzalige poging tot erkenning, graag een nieuwe.

De Piramide van Piramides.

Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys Hogescholen ICT en Engineering en is auteur van 'Waarom je altijd wilt winnen van je navigatieysteem'. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.