Is Van Gaal niet-inclusief?

Regelmatig sta ik voor een tribune met studenten. Vaak vraagt er dan iemand of een teams-sessie opgestart mag worden, zodat studenten elders ook mee kunnen kijken. Een laptop wordt verwachtingsvol omgedraaid.

Mijn antwoord is altijd: nee. Mag niet! Ik sta nu hier, je zorgt maar dat je er bent. Natuurlijk, voor studenten die zich ziek gemeld hebben, maak ik soms een uitzondering, maar anders niet. Doe je dat niet, blijven studenten thuis en dat is dom. Ik ben namelijk veel beter in het echt. Maar dat weet je pas nadat je de sessie gevolgd hebt. Door het online alternatief te blokkeren, zorg ik ervoor dat studenten niet de verkeerde keuze kunnen maken.

Mijn collega’s staan het vaak wel toe. Er zijn namelijk studenten, die moeite hebben met volle treinen of prikkels in onderwijsgebouwen. Soms valt het woord inclusief.

Ik vind dat lastig. Immers, wij leiden mensen op, die straks wellicht in volle treinen moeten stappen of op drukke afdelingen komen te werken. Vind je dat moeilijk, is dan een opleiding die volledig online is, geen betere keuze? Inclusie is namelijk ook het beste uit iedereen halen. Dat betekent keuzes maken en doet soms best een beetje pijn!

Ben ik daarmee harteloos? Of erger nog: ouderwets? Nee toch? Inclusiviteit betekent niets, als we niet praten over wat we ermee bedoelen. Immers, als ik linksbuiten wil worden van het Nederlands Elftal dan mag dat ook niet. En daarmee is Louis van Gaal niet meteen niet-inclusief.

Hij heeft hoogstens geen verstand van voetbal.

Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys Hogescholen ICT en Engineering en is auteur van 'Waarom je altijd wilt winnen van je navigatieysteem'. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.