Imagineren
Louis van Gaal leert zijn spelers ‘imagineren’. Ze moeten zich de wedstrijd en hun acties inbeelden. Dat werkt enorm goed. Ik begrijp dat. Ik imagineer ook regelmatig dat ik de beslissende maak in de WK-finale. Dat valt heerlijk in slaap. Imagineren werkt. Je hebt zelfs mannen die iemand over hun vrouw heen imagineren. Dat werkt voor hun. Snap ik ook.
Inmiddels is imagineering ook doorgedrongen in de zakenwereld. Consultancybedrijven met workshops met geeltjes en zo. Kijk, en daar kan ik me niets bij voorstellen. Moet je dan imagineren hoe de processen straks lopen?
Er is zelfs een master imagineering bij BUAS. Dit las ik op de website:
“Met de steeds complexere samenleving is er behoefte aan nieuwe, complementaire benaderingen en methoden. De uitputting van natuurlijke hulpbronnen gaat gepaard met een enorme groei van connectiviteit, creativiteit en innovatie. Imagineering komt voort uit en is verankerd in het complexiteitsparadigma van open systemen, niet-lineariteit en groeidynamiek en gaat in de kern verder dan ontwerp, innovatie of business modelling. Imagineering geeft je een dieper theoretisch inzicht in organisatieontwerp in de context van bedrijfslogische transformatie.”
Ik denk wel eens: zou het probleem van Nederland zijn, dat er steeds meer master-imagineers zijn en steeds minder mensen die gewoon iets doen met hun kennis? Teststraten optuigen, asielzoekers huisvesten, voetbaltrainingen verzorgen. Iets. Of is dat te makkelijk? Misschien wel. Maar toch, ik heb bovenstaande tekst drie keer gelezen en er nog steeds geen enkel beeld bij.
Of komt dat omdat ik de master imagineering nog niet heb gevolgd?
Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys Hogescholen ICT en Engineering en is auteur van 'Waarom je altijd wilt winnen van je navigatieysteem'. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.
PS. Japke-d. zou jaloers zijn.
https://www.bullshitgenerator.com/