Ik had het thuis na een maand wel gezien

Iedereen heeft te maken met de coronapandemie. In een serie korte verhaaltjes laat Bron studenten van Fontys vertellen wat hen bezighoudt in deze crisistijd. Deze keer: Gohar (23) studeert Journalistiek in Tilburg.

“Ik loop op dit moment stage bij een tv-productiebedrijf. Ik woon in Utrecht en neem dan de trein naar Hilversum. Mijn taak is om geschikte kandidaten te zoeken voor tv-programma’s, dus ik ben elke dag met heel veel mensen aan het bellen. 

Er is een groot verschil tussen de periode met de lockdown van toen en die van nu. In het begin moest ik thuis werken en werd ik gek van het binnen zitten. Gelukkig kreeg ik na een tijdje te horen dat het wel mogelijk was om naar het bedrijf te gaan. Het is niet verplicht maar ik kies er wel voor, dat maakt stage toch veel leerzamer. 

Ik heb mijn stage ook verlengd. Anders zit ik toch maar thuis, want ik hoef niet naar de opleiding te gaan. Ik had het thuis na een maand wel gezien. Nu heb ik ritme en structuur en verdien ik nog wat bij. Op deze manier heb ik me goed aan weten te passen aan de coronasituatie. 

Als ik rond zes uur thuiskom, zijn al mijn tweeëntwintig huisgenoten daar. Ja, echt: twee-en-twintig! Ik zou het heel stom vinden als ik met drie mensen samen zou wonen. Dat zou ik niet aankunnen. 

Het nare is dat groepsactiviteiten niet doorgaan. Ik haalde veel geluk uit feesten en festivals. Dat was voor mij iets om naar uit te kijken en dat heb ik nu niet meer. Gelukkig wordt er elke avond flink gechild in ons huis. We organiseren samen spelletjesavonden en andere activiteiten omdat er nergens evenementen zijn. We zijn toch samen, dus waarom maken we er niet het beste van. Hoe zwaar deze tijd ook kan zijn, de lockdown heeft ons dichter bij elkaar gebracht.” [Kasper Wienk]