Tilburg,
17
februari
2020
|
09:27
Europe/Amsterdam

Ik ben stakingsmoe

Ik ben een beetje stakingsmoe, merk ik. Van alle kanten wordt gestaakt en actie gevoerd en ik weet inmiddels niet eens meer wie waarvoor vecht en wie waarom woest is.

Toevallig las ik gister een brief van Farmers Defense Force over de boerenprotesten. Waarin ze met dreigende taal spreken over ‘judassen’, ‘verraad’ en ‘een gewaarschuwd mens telt voor twee’. Als ik een boer zou zijn, zou ik nu staken tégen Farmers Defense Force. Omdat zij de naam van de boeren besmeuren. Hun groene imago is nu een gemeen imago geworden.

In het begin had ik sympathie voor de boeren, ook al gooiden zij het hele wegennetwerk een paar keer plat. Maar dát vond ik juist grappig (vooral ook omdat ik die wegen zelf niet hoefde te nemen). Maar door Farmers Defense Force vind ik deze staking een beetje eng worden en is mijn sympathie weg.

En ik weet dat ik me nu de woede van heel Nederland op de hals haal, maar ook de lerarenstaking ben ik beu. Ik heb een pa die leraar is en ook mijn vriend is basisschoolleraar, dus ik zit er middenin. En ja, er is veel werkdruk. Dat erken ik absoluut. Maar ik ervaar op mijn werk ook werkdruk, dat houdt het ook wel weer spannend. Daarom is een beroep je werk en niet je hobby of vrijetijdsbesteding.

Die salarissen in het onderwijs zijn ook zo slecht nog niet. Zeker als je beseft dat je daar 70 vakantiedagen voor hebt, in vergelijking met een andere baan waar je er 25 krijgt. 'Ja dan had je docent moeten worden', hoor ik iedereen nu al zuchten en zeuren. Maar ik heb mezelf niet gemaakt en heb daardoor geen genen die ervoor zorgen dat ik van kinderen en lesgeven houd. Ik zou héél graag docent geworden zijn namelijk.

Met al dat gestaak blijft intussen één groep enorm onderbelicht: de starters die niet aan de bak kunnen. Die op ieder sollicitatiegesprek te horen krijgen: 'Sorry we hebben iemand gevonden met meer ervaring'. Die moeten vechten voor redelijk starterssalaris omdat er geen fatsoenlijke CAO is. Die vier jaar studeerden, hun passie volgden, alles op alles zetten om hun studie te halen en die vervolgens een jaar op de bank zitten.

Als deze groep gaat staken ooit, ben ik niet meer stakingsmoe maar stakingsklaarwakker.


Jacky Eickes is journalist, afgestudeerd aan Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Zij is redacteur van Bron, maar schrijft ook elders al dan niet digitale kolommen vol. 

Reacties 1 - 1 (1)
Bedankt voor uw bericht.
Peter Klijn
18
February
2020
Kan wel zijn dat we stakingsmoe zijn en dat sommige groeperingen in een slecht daglicht komen, maar alleen door door te gaan kan je iets bereiken. Als je kijkt naar de Fransen, die hebben het voor elkaar dat ze niet langer hoeven te werken, wij daarentegen gaan als makke lammetjes naar de slachtbank: We laten de regering gewoon een graai van meer dan 30 miljard guldens uit de ABP kas stelen. Daarna is er bij de ABP te weinig geld in kas en moet iedereen langer werken. We hadden ertegen in moeten gaan en net als de Fransen het land dan maar plat moeten gooien. En dan hadden de starters nu wel aan het werk gekund.