Het is hier fantastisch
Negentien jaar lang heb ik in het managementteam gezeten van de IT-afdeling van Fontys. Negentien jaar! Is dat een record? Houdt iemand dat bij? Hoe dan ook, na negentien jaar ben ik gestopt.
Tijdens die negentien jaar is het me opgevallen, dat er terugkerende patronen zijn. Zo heb ik in die negentien jaar zeven verschillende directeuren meegemaakt. En elke keer gebeurde precies hetzelfde.
De directeur begint. Hij of zij is enthousiast. Is onder de indruk van de IT-dienstverlening. Complimenten alom. Dan volgt een honderd-dagen-presentatie en is het verhaal compleet anders. De directeur is geschrokken. Er moet nog veel gebeuren. Er is achterstallig onderhoud. De dienstverlening is in gevaar.
Dan, twee of drie jaar later, neemt de directeur afscheid. Er is een receptie. Er is drank, vaak ook bitterballen, soms knabbelnootjes. De directeur houdt een toespraak. De IT-afdeling staat er goed voor. Het fundament is gelegd. De IT-afdeling is klaar voor de toekomst.
Dan komt een nieuwe directeur. Hij of zij is enthousiast. Is onder de indruk van de IT-dienstverlening. Complimenten alom. Dan volgt een honderd-dagen-presentatie en is het verhaal compleet anders. De directeur is geschrokken. Er moet nog veel gebeuren. Er is achterstallig onderhoud. De dienstverlening is in gevaar.
Dat is het terugkerend patroon. Je kunt er de klok op gelijk zetten.
De IT-afdeling heeft sinds kort weer een nieuwe directeur. Misschien wordt deze keer alles wel beter, nu dat éne MT-lid is verdwenen.
Misschien lag het allemaal aan mij.
Het zou kunnen, maar ik wacht het nog even af.
Rens van der Vorst is technofilosoof, was hoofd IT Innovatie bij Fontys en auteur van 'Waarom je altijd wilt winnen van je navigatieysteem'. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.
Rens, bedankt voor al die fijne jaren. Jij maakte voor mij het verschil. Het verschil tussen zomaar een huis-tuin-en-keuken IT afdeling tot een echt wel vette IT afdeling waar gave dingen gebeuren en het leuk werken is. Bedankt daarvoor! En ook ik hoop - zoals Joris het ook al beschrijft - dat je lekker door blijft schrijven met deze columns; ik lees altijd eerste de jouwe, and that makes my day. Wanneer gaan we weer een keer in de pauze naar de Mac?
Leuk om nog even met je samengewerkt te hebben!
En jij dan? Komt er een receptie. Met drank, misschien bitterballen, wellicht knabbelnootjes?