Goochelen met talent

Ooit ging ik naar Hans Klok in Breda. Ik zat op de tweede rij en ik was ervan overtuigd dat ik zijn trucs zou doorzien. Meneer Klok had een probleem. 
Tien minuten, drie verdwenen assistentes, twee tijgers en een watertank later was ik een illusie rijker en een illusie armer. Ik doorzag namelijk helemaal niets.

Maar goed dat was Hans Klok. Die heeft hele dure trucs en windmachines, spiegels en hele grote vrachtwagens met zijn afbeelding er op (inderdaad, goocheltrucks). Hans is Champions League.

Pas echter, was ik op een conferentie en daar was een bedrijfsgoochelaar die de tafels langs ging. Het was een amateur vergeleken met Hans Klok, die zou ik toch wel kunnen doorzien?

Vergeet het maar.

Hij toverde voor mijn neus stokken kaarten tevoorschijn (met opgestroopte mouwen!), liet muntjes zweven, verwisselde horloges en allemaal zonder enige moeite. Hij schudde het zo uit zijn mouw. Wat een talent.

Na afloop praatte ik met de goochelaar over zijn tarief. Viel dat even tegen. Fontys heeft talentontwikkeling als één van de speerpunten. Maar talent, begreep ik, wordt dus lang niet altijd goed betaald. Ik ken namelijk heel veel mensen met veel minder talent maar met een veel beter tarief.

Neem nu bijvoorbeeld een externe consultant procesanalyse. Die heeft een veel beter uurtarief maar wat krijg je daarvoor? Een adviesrapport, uiteraard, in Powerpointvorm, dat is modern, natuurlijk, en in het beste geval verdwijnt er een probleem.

Niks mis mee, maar zeg nu eerlijk, dat valt toch in het niet bij een konijn?

Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys Hogescholen ICT en Engineering en is auteur van 'Waarom je altijd wilt winnen van je navigatieysteem'. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.