Goede vrijdag

Goede Vrijdag. Ik gaf een presentatie over het gebruik van onze smartphone. Het perfecte moment om het verhaal te vertellen van de Lazarusmachine. Dat verhaal begint in een tijd, denk ik, dat mensen, na geleefd te hebben in de jaren -2 en -1 allemaal erg opgelucht waren dat het nogal meeviel met dat jaar nul.

Het verhaal gaat over Lazarus die vier dagen na zijn dood door zijn vriend Jezus tot leven werd gewekt. Een smartphone is een Lazarusmachine: een apparaat waarmee je dode tijd tot leven kunt wekken. Dooie momenten, zoals in de forensentrein of de wachtkamer, maak je levend door op je smartphone te Candycrushen, TikTokken of Japans te leren.

Maar, vertelde ik, iedereen die wel eens een horrorfilm heeft gezien weet: dode dingen tot leven wekken, dat loopt zelden goed af. Dat geldt ook voor de Lazarusmachine. Immers, de smartphone maakt levende tijd ook dood. Het etentje dat minder gezellig wordt omdat iedereen op zijn smartphone zit, het concertbezoek waar werkmail wordt beantwoord, de voetbalwedstrijd die half wordt gemist omdat er gegokt en ge-appt wordt….

‘En poepen!’ riep een mevrouw in het publiek. ‘Wat?’ vroeg ik, in de hoop dat ik het verkeerd had verstaan.

‘Poepen,’ herhaalde de vrouw met bekakte stem. ‘Met je smartphone op de WC.’

Ik negeerde het. Laf, ik weet het. Maar later in de auto op de terugweg liet het me niet los. Het was een goede vraag op Goede Vrijdag. Was poepen nu wel of geen dode tijd?

Wat denkt u?

Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys Hogescholen ICT en Engineering en is auteur van diverse boeken waaronder het onlangs verschenen Digitale Gremlins. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.