Geen financiële compensatie voor Fontys-surveillanten

Ze doet haar werk graag en voelt zich een beetje in de kou gezet. Surveillant Martie Scholtanus hoopte eigenlijk dat Fontys een gebaar zou maken, nu ze niet wordt ingeschakeld als gevolg van online tentaminering: “Als oudere voel je je toch weer afgeserveerd.”

Scholtanus (77) werkt bij Fontys HRM en Psychologie in Eindhoven, op basis van een OOET-contract voor incidentele werkzaamheden. “In de praktijk surveilleer ik zo’n vier keer per jaar, meestal bij de juni-tentamens.”

Zo verdient ze niet alleen een zakcentje als aanvulling op pensioen en AOW; ze beleeft er ook volop plezier aan. “Ik ben ermee begonnen nadat mijn man is overleden en het is een leuke tijdsbesteding.”

Gebaar
Doordat alle toetsen bij Fontys HRM en Psychologie als gevolg van de coronamaatregelen online plaatsvinden, wordt daar momenteel geen beroep gedaan op surveillanten. “Ik snap natuurlijk dat de coronacrisis Fontys evengoed heeft overvallen, en dat er sprake is van overmacht. Maar nu we inmiddels drie maanden verder zijn, kun je toch wel nadenken over een compromis?”

Van collega’s bij Technische Universiteit Eindhoven hoort ze dat zij een eenmalige financiële tegemoetkoming ontvangen. “Ik vind het jammer dat ik verder niks meer hoor van Fontys. Ik doe dit al jaren.”

“Wij zijn van een generatie die altijd klaarstaat als dat gevraagd wordt. Een beetje meer waardering voor ons ouderen is op zijn plaats. We worden overal al afgeserveerd. In deze coronatijd werden we zelfs weggestopt…”

Misgrijpen
Frans Möhring ‒ directeur van de dienst Personeel & Organisatie ‒ is zich bewust van de vervelende situatie voor sommige surveillanten. “Maar een financiële compensatie staat in wezen haaks op de aard van zo’n contract voor incidentele werkzaamheden.” Möhring benadrukt dat hij spreekt namens de eigen dienst, en niet voor HRMP.

Desgevraagd stelt hij dat, indien de toetsen bij dat instituut wel fysiek waren afgenomen, Martie Scholtanus ook dan niet zou zijn uitgenodigd om te kunnen surveilleren. In het herstartplan dat voor heel Fontys geldt, staat namelijk nadrukkelijk dat mensen die tot een risicogroep behoren, thuis horen te blijven. Zij mogen niet op een onderwijslocatie verschijnen.

Flexibel
Los van het corona-element zijn de genoemde contracten zoals dat van Martie juist bedoeld om zo veel mogelijk flexibiliteit te creëren in de personeelsinzet. Die flexibiliteit werkt volgens Möhring twee kanten op: Fontys doet geen beroep op je als er geen werk is, en de betreffende medewerker kan afzeggen als het even niet uit komt.

“Maar dat is de technisch-juridische uitleg. Vervolgens is er de gevoelskant en de behoefte aan een gebaar.” Over dat laatste is zeker nagedacht, bijvoorbeeld toen Fontys in april besloot om de medewerkers 200 euro te bieden als compensatie voor het thuiswerken.“Maar toen maakten we de afweging dat de groep surveillanten sowieso niet thuis kan werken - ze doen hun werk uitsluitend op de instituten.”

“Dan is er nog het niveau van de repen chocola, bloemetjes en kaartjes die veel instituten naar medewerkers sturen. Vaak nemen ze hun surveillanten daarin mee, maar ook hier grijpt mevrouw Scholtanus blijkbaar mis.”

Probleem opgelost
Echter, er gloort licht aan de horizon. Fontys is bezig de OOET-oproepcontracten af te bouwen, omdat de wet inmiddels een strakker onderscheid voorschrijft tussen vaste dienstverbanden en flexibel werk. Alle oproepkrachten die langer dan twaalf maanden actief zijn krijgen het aanbod om voor het gemiddeld aantal uren van de afgelopen periode in dienst te komen voor de resterende looptijd van hun contract.

Möhring: “Voor mij voelen zulke oproepcontracten ook niet meer lekker, en het is goed dat de wetgever ze aanpakt. Als je op basis van een vast aantal uren werkt, is het probleem van zo’n inkomensdip meteen verholpen.”

Overigens valt het hem op dat veel oproepkrachten niet eens voor een vast urental kiezen: “Ze verliezen een deel van hun vrijheid en kunnen bijvoorbeeld niet langer zelf besluiten om af te zeggen.” [Frank van den Nieuwenhuijzen]