Frikandellen compenseren

Tijdens een bijeenkomst introduceerden collega’s zich voor een groep. Ze gebruikten woorden als passie, aanpakken, veranderen en luisteren. Dat was niet verrassend. Mensen die conservatief zijn en met rust gelaten willen worden, introduceren zichzelf over het algemeen niet voor een groep.

Die mensen zijn er op een dag gewoon.

Wel opvallend was dat sommige collega’s openlijk inconsequent waren. Eén collega toonde slides van zwempartijen met Zuid-Afrikaanse haaien, woestijnwandelingen en bezoeken aan een Incatempel. Daarna vertelde ze over een plan om onderwijsmeubilair te circuleren. Immers, duurzaamheid vond ze erg belangrijk. Niemand vond dat raar.

Stel, dacht ik, dat een collega slides zou tonen over zijn passie voor platte porno en én daarna het belang van inclusiviteit en gelijke behandeling benadrukte. Of, stel dat iemand maatschappelijke betrokkenheid toonde middels protestfoto’s bij een AZC én daarna pleitte voor diversiteit op de werkvloer. Dat zouden we wél best raar vinden, toch?  Waarom is dat bij klimaat dan niet zo?

Misschien omdat het zo herkenbaar is. Ik vind het klimaat ook belangrijk én wil lekker ver op vakantie. Maar voor alle inconsequente, circulaire collega’s is er goed nieuws. Er zijn bedrijven die je uitstoot uitrekenen én compenseren. Dat kun je dan mooi op je slides zetten!  

Als katholiek ben ik verkocht. Eerst zondigen, dan boete doen door te betalen. In mijn geval leidden 28 vluchten als gezin, twee auto’s (één hybride), matige vleesconsumptie (wel veel frikandellen) en een oud huis tot een compensatiebedrag van €671,56.

Viel best mee, vond ik.
Zeker vergeleken met mijn energierekening.