door Debbie Langelaan ,
23
maart
2018
|
10:18
Europe/Amsterdam

Domweg gelukkig op je oude dag

De mens wordt steeds ouder, maar je zult die oude mens maar zijn. Kwalen en eenzaamheid liggen op de loer. Wat kun je zelf doen om er een gelukkige tijd van te maken? In de Dutch Happiness Week, georganiseerd door Fontys en het Parktheater, kreeg het publiek gisteren tips van twee wijze (oude) mensen.

Oma Eefje was een echt feestnummer. Zij liet geen polonaise aan zich voorbij gaan in de bijna honderd jaar die ze leefde. Op hoge leeftijd had ze nog veel plezier in breien en puzzelen. Haar kleinzoon Patrick van Hees noemt haar zijn geluksoma. Zelf is hij ‘de geluksprofessor’ van Nederland, dus zij was, en is nog steeds, een dankbaar studieobject voor hem.

Van Hees stond gisteren op het podium van het Parktheater. Hij heeft zijn conclusies getrokken: voor geluk zijn drie dingen nodig. Doelen, Oplaadpunten en Mensen. Oftewel: je moet altijd iets hebben om naar te streven, voldoende rust nemen en je contacten met andere mensen onderhouden. Daaruit heeft hij zeven ‘geheimen’ gedestilleerd om gelukkig oud te worden. Op nummer 1: genieten. Ook belangrijk: maak je eigen keuzes. Wees optimistisch en leer omgaan met tegenslagen. Ten slotte: wees een mensenmens, doe-gewoon-want-dat-is-al-gek-genoeg, en blijf lekker bezig.

Over de rand
Paul de Blot (93) stond vóór Van Hees op het podium, met rollator en al. Hij heeft maar één truc, door schade en schande geleerd: in een opschrijfboekje noteert hij iedere dag de fijne, leuke, mooie dingen die hij heeft meegemaakt. De volgende dag leest hij die terug alvorens een nieuwe notitie te maken. "Omdat het geheugen maar een beperkte capaciteit heeft en je het bewust volstopt met positieve herinneringen, vallen de negatieve op den duur vanzelf over de rand.”

Zo kan het gebeuren dat zijn gelukkigste herinnering uit het concentratiekamp stamt. In een van de drie oorlogen die hij heeft meegemaakt, kwam het moment dat hij in de dodencel zat en de moed opgegeven had. Toen klopte zijn beste vriend in de cel naast de zijne op de muur. "Dat bracht me weer tot leven, ik móest verder.’’

Paul de Blot (l) en Patrick van Hees praten na in de foyer.De zaal is muisstil tijdens het levensverhaal van De Blot. Gelukkig kan de hoogleraar business-spiritualiteit op Nyenrode Business Universiteit af en toe flink relativeren met een oneliner.

Als iemand vraagt of hij echt nog werkt, op zijn leeftijd: "Wat bedoelt u met: op mijn leeftijd?” En: "Ik woon in een verpleeghuis, maar ik ben er nooit.” Over vriendschap: "Die blijft bestaan, zelfs na de dood. Nog intenser, want dan kun je geen ruzie meer maken.”

Organisator van deze avond was uitvaartcoöperatie DELA. Volgens algemeen directeur Edzo Doeve ligt de affiniteit van deze organisatie met het thema geluk voor de hand: "In ons werk zijn we altijd bezig met het doorgeven van herinneringen. Dan komt vanzelf de vraag op wat belangrijk is en zinvol. Als je dat samen ervaart, brengt dat geluk.”

Geen boodschap
Geluksoma Eefje verwoordde haar geluk heel anders: "Ik ben niks bijzonders, gewoon tevreden.” Die nuchterheid legde zij wel vaker aan de dag: toen Patrick een boek over haar geschreven had en ze samen bij Humberto Tan mochten komen, weigerde ze. Het was haar veel te laat op de avond. Dat er - toen nog - heel veel mensen naar dat programma keken: ze had er geen boodschap aan. “Wat heb ik met die mensen te maken?”, vroeg ze haar kleinzoon.