Eindhoven,
11
september
2019
|
10:01
Europe/Amsterdam

Docent, doe eens dominant

Voor mijn onderzoek verdiep ik me in communicatiestijlen. In dat kader las ik laatst het werk dat Notarantonio en Cohen in de jaren 90 publiceerden. Deze wetenschappers bestudeerden de invloed van een open en een dominante communicatiestijl van een verkoper op de klant. Simpel platgeslagen zijn de resultaten van het onderzoek dat een dominante communicatiestijl effectief is en een open communicatiestijl juist niet.

In eerste instantie lijkt dit tegen je intuïtie in te druisen. Immers, open 'klinkt' positief en dominant 'klinkt' negatief. Maar de onderzoekers leggen uit dat de klant bij de verkoper komt om informatie over een product te halen, en daarbij is het dus prettig wanneer de verkoper op een enthousiast sturende manier die informatie deelt en de klant niet opzadelt met allemaal persoonlijke verhalen over zichzelf.

Prompt na het lezen van dit artikel keek ik naar het tv-programma We zijn er Bijna!. Ik dacht in stilte: 'Verhip, Martine is de verpersoonlijking van het onderzoek dat ik zojuist gelezen heb'. Martine van Os, het geheime ingrediënt uit de succes­formule van We zijn er Bijna!, beschikt over de gave om wel de aandacht te trekken maar die vervolgens heel snel en vernuftig door te sluizen naar de bejaarde vakantieganger.

Ze vult het programma niet met persoonlijke ervaringen van zichzelf maar laat hooguit haar persoonlijke mening zien over hetgeen ze waarneemt om vervolgens met een vragende vorm, 'hè?', de bal weer voor te leggen bij de ander: 'Bijzonder hè?' , 'Mooi hè?' , of 'Indrukwekkend hè?'. Ofwel: enthousiast sturend, maar niet doorspekt met verhalen over zichzelf. De focus ligt altijd op de ander of op de inhoud.

Vanuit Martine is het linkje naar het onderwijs, met de docent als geheim ingrediënt in de succesformule, snel gelegd. Wanneer studenten praten over docenten dan is één van de veelvuldig gehoorde klachten: 'die heeft het alleen maar over zichzelf'. De docent in kwestie doet dan meestal zijn stinkende best om de lesstof levendig over te brengen door het uit te leggen aan de hand van persoonlijke voorbeelden.

Echter, die persoonlijke voorbeelden worden door de meeste studenten niet zo gewaardeerd. Zij komen om kennis te halen. Het is leuk wanneer die kennis enthousiast gebracht wordt, maar de persoonlijke levensverhalen van docenten kan hun gestolen worden. Martine bedankt!

Eveline van Zeeland neemt graag Fontys-gedrag onder de loep. Daarnaast is zij Associate Lector Smart Marketing & Strategie bij FHMM en auteur van Basisboek Neuromarketing.

Reacties 1 - 1 (1)
Bedankt voor uw bericht.
Jos de Pater
13
September
2019
In eerste instantie lijkt het logisch wat je stelt, maar het geldt niet altijd. Wanneer een onderwerp gevoelig ligt of het persoonlijke raakt, dan kan de docent juist door zichzelf kwetsbaar op te stellen met een eigen ervaring/verhaal de drempel verlagen om vergelijkbare ervaringen te vertellen of de mogelijkheid vergroten dat andere zich beter kunnen verplaatsen in het onderwerp. Ook kunnen persoonlijke verhalen een probleem verhelderen. Dus je moet geen persoonlijke verhalen inzetten om jezelf te horen praten, maar als didactisch middel. Dat geeft de student/leerling de mogelijkheid om zich betrokken te kunnen voelen.
Maar voor alles geldt: met mate en goed getimed.