De Wet van Godwin
In de jaren negentig ging ik niet naar school, maar speelde ik tafelvoetbal. De hele dag. In 1993 speelde ik op een dag samen met mijn vaste medespeler William tegen twee rivalen, waarvan er eentje Charles heette.
We kwamen met negen-nul achter (wedstrijden bij tafelvoetbal gaan tot 10) maar langzaam vochten we ons terug. 3-9. 6-9. 9-9. Een historische comeback hing in de lucht. Tot Charles, opzettelijk en triomfantelijk, het balletje in eigen goal deponeerde.
Later ging Charles werken als bankier voor de rijken.
Drie jaar eerder, in 1990, bedacht Mike Godwin zijn beroemde internetwet. Deze Wet van Godwin luidt als volgt: naarmate een discussie op internet langer voortduurt, wordt het onvermijdelijk dat er een verwijzing wordt gemaakt naar nazi’s.
Bijvoorbeeld, iemand post een kattenvideo. In de comments wordt gediscussieerd over katten en honden. Wie er leuker zijn. De discussie duurt voort. Iemand begint over Duitse Herders. Iemand anders noemt Duitse Herders de nazi’s onder de honden. Dàt is de Wet van Godwin.
Discussies over vaccins leiden al snel tot vaccinnazi’s.
Godwin ergerde zich aan lichtvaardige vergelijkingen met nazi’s. Zijn Wet is nog steeds hartstikke actueel. Op veel discussieplatforms is het zelfs de gewoonte om een discussie te beëindigen, zodra er een nazi-verwijzing wordt gemaakt.
Natuurlijk zijn er ook weer mensen die deze afspraak misbruiken om, zo gauw ze aan de verliezende hand zijn, er expres nazi’s bij te halen, zodat de discussie wordt gestopt.
Mijn vermoed is dat Charles één van die mensen is.
De nazi onder de tafelvoetbalspelers.
Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys Hogescholen ICT en Engineering en is auteur van 'Waarom je altijd wilt winnen van je navigatieysteem'. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.
Overigens vind ik Duitse Herders geen nare honden, maar ik zou graag zien dat mensen het n-woord alléén voor nazi's gebruiken en nergens anders voor, het is pure taal-verarming. Mvrgr, Josine Busser.