De lat lager leggen

Stel, je hebt een open-boek-toets gemaakt voor 20 leerlingen. Een mooie toets, al zeg je het zelf. Een bijna literaire inleiding (iets over een Berlijnse manager, die met een waterig zonnetje op zijn kalende hoofd de deuren opent van zijn buurtsuper) en vele, slimme vragen. Tijdens het nakijken constateer je dat iedereen het gehaald heeft op twee studenten na, die scoorden een 5,3. 

Wat doe je? Laat je ze herkansen, wat betekent dat je een compleet nieuwe toets moet bedenken, of geef je ze een 5,5? Jij minder werk, je ‘klanten’ blij?

Stel, je bent portfolio’s aan het beoordelen op zondagavond. De punten moeten voor middernacht in het systeem staan. Je moet nog 3 portfolio’s, maar dan gaat de deurbel. Vrienden. Wat drinken. Een bandje. Aan de waterkant. De lucht is zwoel. 

Wat doe je? Weigeren? Of even snel drie voldoendes geven? Ja, natuurlijk, de studenten hebben er 10 weken hard aan gewerkt, en ja, natuurlijk verdient dat serieus nakijkwerk. Maar zullen ze erover klagen?

Docent is een bijzonder beroep waarin je regelmatig de lat wat lager kunt leggen met het resultaat dat je ‘klanten’ tevredener zijn. Half uurtje eerder stoppen? Lekker. Hoofdstukje overslaan? Fijn!

Er zijn natuurlijk wel meer beroepen, die dat hebben. Een BOA die een oogje toeknijpt als je fietst in een voetgangersgebied, dat is fijn. Een folteraar, die zijn tepelklemmen thuis vergeten is en daarom halfslachtig met zijn vieze vingers in je tepels knijpt. Dat is ook lekker.

BOA, folteraar, docent. 
Het is een mooi rijtje.  

Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys Hogescholen ICT en Engineering en is auteur van 'Waarom je altijd wilt winnen van je navigatieysteem'. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.