Studenten en medewerkers positief over nieuwe gebouwen

Eindelijk is het dan zover: de drie nieuwe gebouwen op campus Rachelsmolen zijn maandag opengegaan voor medewerkers en studenten. Ruim twee maanden later dan gepland. Toch moeten ook nu nog wat puntjes op de i worden gezet. Niettemin zijn de reacties overwegend positief.

In alle vroegte stapt Aaron Nijssen, ondersteunend medewerker bij Fontys Paramedisch, campus Rachelsmolen op. Hij verhuist van Fontys TF naar gebouw R13. Hij heeft de rondleiding voor medewerkers afgelopen vrijdag gemist, dus hij zal zelf zijn weg naar zijn nieuwe werkplek moeten vinden. In de centrale hal blijft hij staan en kijkt om zich heen.

“Wat is het hier ruim en licht”, zegt hij. “De nieuwigheid spat ervan af. Gebouw TF was op. De verhuizing komt op het juiste moment.” Er wordt nog gewerkt aan de centrale trap, dus Nijssen zal een andere route naar de derde verdieping moeten vinden. Zoekend kijkt hij om zich heen, collega’s groetend die op dezelfde wijze hun bestemming proberen te vinden. Uiteindelijk vindt hij zijn directe collega’s door de blauw geschilderde ruimtes te volgen.

En dat is precies de bedoeling. De gebouwen R11, 12 en 13 bieden onderdak aan verschillende instituten, met als doel dat er meer onderling wordt samengewerkt. Elk instituut heeft zijn eigen kleur, zodat collega’s en studenten elkaar makkelijker kunnen vinden. Aaron Nijssen ziet er de voordelen wel van in. “De lijntjes zijn veel korter nu de instituten niet meer op verschillende locaties in Eindhoven zitten. Je zoekt elkaar makkelijker op en er is meer kans om nieuwe collega’s te ontmoeten.”

Kloppend hart
Gebouw R13 is het kloppend hart van Social Studies, Kind en Educatie, Pedagogiek, Mens en Gezondheid en Paramedisch. Het gebouw beschikt over diverse (openbare) onderwijsruimten en werkplekken voor ondersteunend personeel en docenten. R12 huisvest verschillende praktijkruimten, zoals spreek- en behandelkamers en trainings- en observatieruimten. Hier zullen studenten ook met echte cliënten gaan werken.

R11 is het gebouw met campusbrede voorzieningen zoals het auditorium, restaurant en het centrale servicepunt. Het restaurantgedeelte opent op 1 januari 2024 zijn deuren. 

Voor de ingang van R13 schalt inmiddels funky discomuziek uit een dj-tafel. Een viertal jonge mannen van entertainmentbureau Contraversial heet de medewerkers en studenten welkom. Anne van den Munckhof en Latoya Dankers van Fontys Huisvesting en Facilitaire Zaken delen wegwijzers uit met daarin plattegronden van de drie nieuwe gebouwen.

Heel handig, vindt eerstejaars podotherapiestudent Bo Strosser. Het is de eerste keer dat ze op campus Rachelsmolen komt. Haar eerste reactie: “Wat is het hier groot!” Een beetje timide staat ze voor gebouw R12 te wachten op twee medestudenten. Ze heeft vandaag al meteen les op de nieuwe locatie. Docent Martine van Hensbergen en studentcoach Marieke Dingen vangen Bo en de andere podotherapiestudenten op. “We doen het vandaag rustig aan”, zegt Van Hensbergen. “Ik wil dat jullie rustig kunnen landen.”

Einde van een tijdperk
De docent neemt ze mee op een tour door de gebouwen, langs leslokalen en praktijkruimten. De studenten zijn onder de indruk. Het is hier mooi, ruim en heel nieuw. Elise Dunk kon haar weg in TF niet vinden, liep naar eigen zeggen altijd achter haar medestudenten aan, maar hier heeft ze het vertrouwen dat ze op haar plek is. “Er staat ook overal goed aangeven waar wat is”, zeggen medestudenten David en Suzan.

Voor Van Hensbergen betekent de verhuizing het einde van een tijdperk. “Ik liep al even rond in het TF-gebouw, eerst als student, en inmiddels al 25 jaar als docent." Ze is erg te spreken over de nieuwe poli podotherapie: ruim, met veel ramen en nieuwe behandelstoelen. Dat docenten en ondersteunend personeel niet altijd op een vaste plek zitten, zoals eerder wel het geval was, kan lastig zijn voor studenten, denkt ze. “We zijn niet meer zo makkelijk te vinden. Maar mensen zijn gewoontedieren, dus we vinden vast wel een nieuwe, vaste plek." 

"En anders hebben we altijd nog onze groepsapp”, zegt studentcoach Marieke Dingen. Het is gewoon even wennen, besluiten ze.

De hele dag lopen studenten en medewerkers nieuwsgierig rondkijkend de gebouwen in en uit. “We hebben alleen nog maar positieve geluiden gehoord”, zeggen Anne van den Munckhof en Latoya Dankers. Toch zijn er ook mensen die minder blij zijn. De rode tekstverlichting van de parkeergarage geeft al voor het middaguur aan dat er geen plaats meer is. De verkeersregelaar stuurt iedereen die met de auto komt weg, de wijk in of naar een andere, betaalde parkeerplaats in de buurt.

Parkeren monitoren
Volgens Judith Tollig van Huisvesting en Facilitaire Zaken zou de parkeergarage en de extra parkeerplaatsen die nog worden gerealiseerd, voldoende moeten zijn voor het aantal gelijktijdig aanwezige studenten en medewerkers op de campus. “We gaan dit de komende weken zorgvuldig monitoren. Als blijkt dat er structureel te weinig parkeerplaatsen zijn, zullen we daar actie op ondernemen. In het uiterste geval gaan we een parkeervergoeding vragen, omdat we het gebruik van de auto proberen te ontmoedigen en duurzaam vervoer stimuleren.”

De komst van de vijf instituten betekent ook een uitbreiding van het aantal beveiligers op de campus. “Deze week letten we erop of alles goed verloopt en of iedereen zijn weg kan vinden”, vertelt beveiliger Bjorn Franken. “Het is voor iedereen even wennen, ook voor ons.” 

Voor sommigen is een nieuwe omgeving extra spannend. Caitlin Valkering heeft een beperking waardoor ze in een rolstoel zit, en ze heeft ASS, een vorm van autisme. Vorige week heeft de student orthopedische technologie een rondleiding gehad, speciaal voor studenten met een beperking. “Mijn eerste indruk is dat de gebouwen best goed toegankelijk zijn voor mensen in een rolstoel. Maar ik heb mijn twijfels over de open leeromgeving, omdat ik erg prikkelgevoelig ben.” 

Toch wil Caitlin geen voorbarige conclusies trekken. “Ik moet het eerst ervaren voordat ik erover kan oordelen.” Vol goede moed draait ze haar rolstoel richting de ingang van R13. “Welkom”, roepen Van den Munckhof en Dankers haar toe. [Marieke Verbiesen]