'Nog geen licht aan het einde van de tunnel'
Voor de rubriek ‘Eerste Stappen’ portretteerde Bron - tot de coronapandemie begon - Fontys-alumni over hun eerste baan. Nu interviewen wij een aantal van hen opnieuw. Hoe is het ze sindsdien vergaan? Bart Sevenich, eigenaar van evenementen-productiebedrijf Seventh Support in Kerkrade, draait er niet omheen: “Ik ging van ongekend hoog naar ongekend laag in 0,3 seconde.”
In het oorspronkelijke artikel, geschreven vlak vóór de coronacrisis, zei de oud-student International Event, Music & Entertainment Studies (IEMES) onder meer: “Ik ben blij met alle gemaakte stappen. Toen ik op het mbo zat dacht ik: ooit ga ik naar het hbo en begin een bedrijf. En zulke scherpe doelen stellen, dat doe ik nog steeds, ook als ondernemer.”
Stille hoop
Maar ambitieuze doelen zijn door corona al even van de radar. “Het is een tijd waarin ik keer op keer mijn hoop verschuif. In maart zet je je zinnen op juni; in juni op augustus en nu hoop ik op het eind van het jaar.”
Met alle geldende evenement-restricties – anderhalve meter, minder publiek, verplicht zitten – is Bart (26) nu in gesprek met de gemeente Heerlen over het festival Wintertijd, met een schaatsbaan en bijbehorende horeca. We doen dit event jaarlijks en misschien kan het op een alternatieve manier die toch aantrekkelijk genoeg blijft. Alles onder voorbehoud, uiteraard. “In ieder geval geeft het een goed gevoel om weer ergens naartoe te werken.”
Overlevingsmodus
Als leverancier van evenementen-hardware, wat gaat van podia tot techniek en horeca, valt Barts bedrijf Seventh Support binnen de zwaarst getroffen sectoren. Zijn branche is de laatste in de rij, zoals minister De Jonge al een keer met een stalen gezicht aangaf. “Dat is pijnlijk als het jouw boterham betreft.”
Met de coronasteun van het kabinet als overbrugging hopen Bart en zijn twee compagnons in de loop van volgend jaar toch weer op de oude voet verder te kunnen. “Mits het niet veel langer gaat duren. Dan moeten we misschien concluderen: dit is te groot voor ons geworden.”
Hoewel er voor de festivalsector nog geen licht is aan het einde van de tunnel, laat de branche zich volgens Bart geregeld van haar beste kant zien. “Her en der zie je allerlei kleine initiatieven komen. Bijvoorbeeld pop-up dinnershows in de buitenlucht. Die events waren er nooit geweest zonder corona en dat is ook wel mooi.”
Schildersbedrijf van pa
Om niet stil te hoeven zitten, begon hij in mei in het schildersbedrijf van zijn vader. “In die branche is nog genoeg werk. Maar het was dubbel. Ikzelf ging door deze stap te zetten in de overlevingsmodus.”
“Mijn vader op zijn beurt was trots. Hij vond het leuk dat ik via een omweg toch nog in de familietraditie van de Sevenichs stapte; mijn opa was namelijk al grondlegger van het bedrijf.”
Huis gekocht
Lichtpunten zijn er zeker; zo kochten Bart en zijn vriendin in de coronaperiode hun eerste huis. “Dat stond op de planning voor 2021 of 2022. Alleen, als ondernemer kan ik straks minder mooie omzetcijfers aan de bank laten zien. Voor de voorbije belastingjaren zijn die nog prima.”
Bart besluit: “Ik ben nog steeds zeer tevreden over de keuzes die ik maakte, qua studie, bedrijf en op persoonlijk vlak. Ik ben 26 en heb het prima gedaan. Maar corona heeft toch gezorgd voor twijfel. Bijvoorbeeld over de vraag of je wel ondernemer moet willen zijn in deze tijd. Op zo’n moment denk ik bijvoorbeeld: Is het toch niet meer liefhebberij wat ik doe? Is het wel een echte baan?”
“Begrijp me goed: Een evenement neerzetten vind ik nog steeds het summum. Maar van de afgelopen maanden ben ik wel een beetje ongelukkiger geworden. Dat is een smetje.” [Frank van den Nieuwenhuijzen]