“Zo’n eerste plaats in de Top2000 is natuurlijk het summum”

Fontys-alumnus John Verhoeven bedacht het ‘tokkeltje’ (zoals hij zelf zegt) van Danny Vera’s hit Roller Coaster. Dat dit nummer op 1 kwam in de Top2000, was het summum, maar daarvoor had de muzikant een aantal heftige jaren.

Van jongs af aan speelde John Verhoeven (41) in bandjes, maar een gang naar de Rockacademie bleef uit: “Mijn ouders hadden een boerenbedrijf én een nuchtere aard. Ze zagen me liever een studie volgen met een goede baankans.”Tijdens een open dag sprak campus Rachelsmolen in Eindhoven, die er rond de millenniumwissel nog fonkelnieuw uitzag, tot de verbeelding. Het werd Commerciële Economie.

Creatief en zakelijk
Hij studeerde af in 2001, al was het soms doorbijten. “Een prima opleiding, die me als atheneumklant goed afging. Maar mijn creatieve kant werd niet aangesproken. Als er toen al een opleiding als International Event, Music & Entertainment Studies (IEMES) was geweest, had ik die blindelings gekozen.”

Zo is meteen de volgende link met Fontys Hogescholen gelegd. Inmiddels zit Verhoeven als docent Muziek- en Evenementenmanagement bij Fontys Academy for Creative Industries in Tilburg weer dichter bij het creatieve vuur.

“Hier ligt voor mij het perfecte raakvlak tussen de creatieve en zakelijke kant. Bij de grote poppodia zie je steeds meer verzakelijking. Het helpt dat ik door mijn economiestudie op de hoogte ben van de theorie daarachter. Bovendien weet ik als muzikant precies wat er op een podium gebeurt.”

Naast docent is Verhoeven (artiestennaam: Mercy John) actief als singer-songwriter. Zijn genre is Americana, waarbij het soms – à la de band Wilco van de bewonderde Jeff Tweedy – best richting stevige rock mag. Recensenten roemen zijn vakmanschap als songschrijver en zijn ‘werkelijk geweldige stem’. Een derde album is in de maak.

Nieuwe kansen
Momenteel liggen genoemde popzalen er verlaten bij. “Corona is een ramp, maar biedt evengoed nieuwe kansen. Er is trouwens geen keus: je moet er het beste van zien te maken.”

Samen met zijn vriendin bouwt hij in hun nieuwe huis in Veghel een Bed & Breakfast, die ‘The Mercy Motel’ gaat heten. Daarnaast komt er een huisstudio, waarin hij aan de slag kan met collega-artiesten.

“Mensen met wie ik werk kunnen hier straks overnachten. Ons creatieve proces kunnen we delen op de gelijknamige site, via een video, podcast of geschreven tekst. We zien straks vanzelf welke vorm The Mercy Motel gaat krijgen.”

Hard gelag
Verhoeven heeft heftige jaren achter zich. In 2017 werd zijn vader gediagnosticeerd met de spierziekte ALS; eerder belandde zijn jongste zoon na een hartstilstand al langdurig in het ziekenhuis. Traumatische gebeurtenissen, die uiteindelijk resulteren in een burn-out.

Een hard gelag, voor de geboren perfectionist Verhoeven. “Een paniekaanval op het podium of een burn-out vond ik een zwaktebod. Maar je kiest er niet voor, het overkomt je. Het koordje moest een keer knappen.”

Inmiddels is er weer rust en positiviteit in zijn leven. “We zijn dus druk bezig met een verbouwing, én om onze dromen wat verder waar te maken. Ook ben ik nagenoeg weer fulltime bij Fontys aan de slag.”

Heftige emoties
Ook het liedje dat hij samen schreef met Danny Vera gaat over heftige emoties: het leven als achtbaan met crazy highs en real deep lows. “Lang was ik onzeker of ik het schrijven echt in de vingers had.”

“Er kwamen complimentjes voor mijn werk, maar zo’n eerste plaats in de Top2000 is natuurlijk het summum. Geweldig dat zo veel mensen zich herkennen in de emoties die we hebben getoonzet.”

“Dicht bij je eigen gevoel blijven en tegelijk herkenbaar zijn voor veel anderen”, zo omschrijft hij het geheim van een goed liedje. “Daarbij gaat het ook om het verrassingselement- het gevoel dat je iets afwijkends hoort.”

“Het verfrissende idee van Roller Coaster is dat het zo rustig klinkt, kabbelend. Heel anders dan het symfonische geweld dat ook hoog in de Top2000 staat. Maar er is ook altijd een flinke geluksfactor hoor.”

Docentschap
Met het nummer heeft Verhoeven zijn naam gevestigd, en hij wil in de toekomst vooral blijven schrijven. Toch laat hij zijn docentschap niet los. “Ik ben iemand die niet zo houdt van een onzeker bestaan. Bovendien heb ik een gezin met twee kinderen.”

“Maar door mijn samenwerking met Danny weten steeds meer mensen mijn muziek te vinden. In ieder geval mooi dat de balans tussen zakelijk en creatief nu meer richting 50-50 gaat.”

Tussen voor de klas en op het podium staan ziet hij zeker overeenkomsten, al voelde dat aanvankelijk niet helemaal goed. “Ik hield beide niet meer gescheiden. Ook voor de klas wilde ik opvallen en performen. Misschien onzekerheid... Met een showtje komt het wel goed, was de gedachte.”

Maar ook die energie slurpende aanpak moet na zijn burn-out anders: “Ik relativeer meer. Mijn performance voor de klas hoeft niet altijd een acht te zijn; soms is een zes ook functioneel.”

Toon lef
Studenten van nu geeft hij graag mee dat ze lef moeten tonen. “Je neemt veel bagage mee van zo’n opleiding, kennis en kunde die je in de praktijk vooruit helpen. Maar soms moet je ook gewoon je nek durven uitsteken. Blijf met die volle rugzak niet steeds op dezelfde plek hangen, zonder dat je initiatief neemt en op mensen afstapt zodra je kansen ziet.”

Zelf stapte Verhoeven een paar jaar terug af op Danny Vera. “Dat was na een optreden. Hij was een BN’er, ik niet. Maar ik had het gevoel dat we iets konden betekenen voor elkaar. Dus ik vroeg hem gewoon: Zullen we een keertje samen gaan schrijven?” [Frank van den Nieuwenhuijzen]