Zo geven Fontys-medewerkers thuis les aan hun kinderen

Thuiswerken en de eigen kinderen thuis lesgeven. Hoe combineren Fontys-medewerkers dat? En hoe voorkomen ze dat ze langzaam gek worden nu de periode dat kinderen niet naar school mogen zeker tot 7 februari duurt?

Beleidsmedewerker kwaliteit Aukje Schurer-Monaten werkt normaal gesproken op de campus in Venlo. Nu zit ze alweer enkele weken thuis en dat vindt ze best pittig.

“Het is een realiteit waarmee we moeten leven, dus we kunnen maar beter onze schouders eronder zetten.” Samen met haar man Sebastien en hun kinderen Faes (2) en Tore (4) maakt ze er het beste van.

Werkdag in shifts
In huize Schurer-Monaten is de werkdag opgedeeld in shifts. “Als de een beneden is bij de kinderen, dan werkt de ander boven op de werkkamer. En zo wisselen we elkaar af.”

Tore is dit schooljaar begonnen op de basisschool en heeft al aardig wat werk daarvoor.

“De juffen zijn bijzonder creatief in het verzinnen van opdrachten waarvoor we het hele huis door moeten rennen. Ze houden ons zo lekker bezig.”

De structuur van school wordt zo veel mogelijk aangehouden en er hangt beneden zelfs een planbord waarop de taken staan.

“We proberen de school een beetje na te bootsen. Tore mist zijn vriendjes en zijn juffen, maar school-technisch zal hij er niet erg onder lijden.”

Spontane ontmoetingen
Zelf mist ze vooral de spontane ontmoetingen en de sociale contacten van de werkplek. “Alles is nu heel erg geregisseerd, er is weinig ruimte voor een praatje.” Wel vindt ze het fijn dat Fontys coulant is naar medewerkers als het gaat om deadlines.

“Dat zou wat mij betreft nog meer handen en voeten mogen krijgen. De werkdruk is hoog, misschien is het goed om bepaalde taken op te schuiven, anders te prioriteren of zelfs helemaal te laten vallen. Het belangrijkste is in deze tijd dat we gezond en gelukkig blijven.”

Hectisch en druk
Ook voor Remko Killaars, docent Industrieel Product Ontwerpen in Venlo, zijn het hectische en drukke tijden. Samen met zijn vrouw Suzanne moet hij het thuisonderwijs van hun vier kinderen in goede banen leiden.

“De oudste twee, Jonne van vijftien en Mees van dertien zitten op de middelbare school, die werken zelfstandig. De jongste twee, Xiao Le van elf en Xia Qing van acht hebben meer begeleiding en aansturing nodig.”

Xiao Le en Xia Qing zijn door Remko en zijn vrouw geadopteerd, Xiao Le toen hij 2,5 jaar oud was en Xia Qing toen ze net zeven was. Xia Qing heeft daardoor extra hulp nodig om de lesstof goed te begrijpen.

Maar het werk van Killaars loopt uiteraard ook gewoon door, hij moet zijn lessen voorbereiden en verzorgen en de studenten begeleiden. “Dat is af en toe druk. Zeker als we allemaal tegelijk aan het werk zijn, is het hectisch in huis. De wifi raakt regelmatig overbelast.”

‘Ik mis de campus’
Killaars mist de campus wel. “Ik kan me daar veel beter concentreren en het is prettig om af en toe uit de thuissituatie te zijn. Dat blijkt nu eens te meer.”

Toch kan de Fontys-docent de situatie goed relativeren. “Het thuiswerken biedt ook voordelen. We kunnen nu bijvoorbeeld de maaltijden met elkaar gebruiken, dat is een groot pluspunt.”

Coronabubbel
Nienke van Vugt-Oelen, secretaresse bij de Fontys Lerarenopleiding in Tilburg, heeft niet zo veel moeite met het thuiswerken. Samen met man Bas, dochter Jip (9 jaar), zoon Abel (7 jaar) en hun jongste zoon Bijs (bijna 4 jaar) maken ze het zo gezellig mogelijk.

“Ik merk dat ik het best lekker vind om in die coronabubbel te zitten. Het voordeel van mijn werk is dat ik het naar eigen inzicht in kan delen. Voor docenten die vanuit huis lesgeven, zal het anders zijn.”

Van Vugt-Oelen begint elke ochtend om half zeven met haar werk. “Om negen uur klap ik mijn laptop dicht en begint bij ons het thuisonderwijs."

"Ik heb gemerkt dat ik die twee zaken strikt gescheiden moet houden, anders gaat het mis. Dan word ik ongeduldig en daar wordt niemand blij van.”

Na het thuisonderwijs wordt de laptop weer opengeklapt en gaat het werk voor Fontys verder. “Dat werkt best goed, zolang de planning op orde is. Als zaken onduidelijk zijn of als er slecht gecommuniceerd wordt, dan wringt het thuiswerken wel meteen.”

Ademruimte
Om zichzelf en haar man af en toe wat ademruimte te geven, heeft ze een uitwisseling met hun beste vrienden opgezet.

“Op maandag gaan onze twee oudsten naar hen toe en op donderdag - mijn vrije dag - komen hun jongste kinderen hierheen. Zo hebben we allebei één dag in de week onze handen zo veel mogelijk vrij. Dat is ideaal.” [Ivo van der Hoeven]