‘We kunnen gelukkig lang teren op de winst van Duncan’
Morgen is het zover: de eerste halve finale van het Eurovisie Songfestival (ESF) in Rotterdam. Fontys-docent John van Uden, bestuurslid van de Nederlandse tak van de internationale Eurovisiefanclub OGAE, zit nu midden in de hectiek en de piek van het Songfestival-seizoen.
Niet alleen voor de organisatie is alles nieuw bij dit eerste, binnen alle coronamaatregelen georganiseerde ESF. Ook de Eurovision-fanclubs hebben hun plannen om moeten gooien. Van Uden, docent taal- en communicatievaardigheden aan de Juridische Hogeschool in Tilburg, moest door de afgelasting vorig jaar het plan van aanpak al wijzigen. Dit jaar moest dat opnieuw.
Wat is er veranderd?
“Het is een goede gewoonte dat de fanclub van het gastland een week lang het EuroFanCafé organiseert: feestjes met optredens van de artiesten bijvoorbeeld, voor onze eigen leden en die van andere fanclubs. Vorig jaar was alles bijna in kannen en kruiken en ging het niet door, ook dit jaar is alles nieuw.
Er zijn echter wel veel online fan-activiteiten, zoals quizzen met vragen van deelnemers, een dagjournaal, een talkshow met deskundigen en na de liveshows een nabeschouwing.”
Hoe heb jij de winst van oud-Fontys-student Duncan Laurence twee jaar geleden beleefd?
“Ik ben er meestal bij in het gastland, maar besloot twee jaar geleden niet naar Tel Aviv te gaan en heb het thuis gekeken met vrienden. Dat had ook wel iets, zeker in Tilburg. In de stad was iedereen nu de uitslag euforisch. Iedereen was een winnaar in Nederland. Het is echt heel anders in het gastland. Daar heeft maar een klein groepje dat winnaarsgevoel.
De kans dat we weer zo lang moeten wachten op zo’n ster is groot. Gelukkig kunnen we lang teren op de winst van Duncan, zeker omdat hij het nog steeds heel goed doet. Dikwijls zijn ESF-winnaars eendagsvliegen.”
Hoe vind je dat Nederland het ESF heeft geregeld?
“Ik ben er heel positief over, zeker gezien het feit dat je het wiel opnieuw moet uitvinden binnen die coronamaatregelen. Er zijn veel initiatieven. Normaal gesproken is er een fysieke ‘village’ in de stad, dat kon nu natuurlijk niet. Nu is er een online Eurovision village ontworpen, met de plattegrond van Rotterdam en op allerlei online locaties is er van alles te doen. Je moet er zelfs live bij zijn, zoals normaal ook in de stad.
Ik ben er natuurlijk bij in Ahoy en erg benieuwd of de sfeer daarvan over gaat komen op tv. Als je erbij bent, zit je er middenin en heb je de show eromheen niet nodig. Op tv is dat anders.
Het is ook wel een Nederlands feestje, met veel Nederlands publiek, dus je moet de échte aanhangers van een land missen. Dat kan ook wel een factor zijn van betekenis. Het is niet hetzelfde als we gewend zijn, maar 3500 mensen zijn natuurlijk ook niet stil. Zij gaan zeker met vlaggetjes zwaaien en fluiten.”
De belangrijkste vraag: wie gaat er winnen?
“Mijn top drie is Frankrijk, Malta en Zwitserland. Mijn eigen favoriet is overigens Litouwen, dat ook wel in de top 10 zal eindigen. Al mogen ze van mij ook gerust winnen.
Onze eigen troef Jeangu Macrooy is natuurlijk een heel goede artiest en goede zanger, maar ik vond het nummer dat hij vorig jaar had uitgekozen beter dan dat van dit jaar. Meer gelaagd; daar zat meer diepgang in. Dit nummer blijft iets meer op de vlakte.” [Jacky Eickes]