Wanneer de zeden onvoldoende zijn
Ik liep mijn derde studiejaar stage op het hoofdkantoor bij de Postgiro Rijkspostspaarbank in Amsterdam. Ik had een stagebegeleider, R.F. te A. In het begin dacht ik, door zijn gegiechel en wapperhandjes, dat hij homo was.
Ik was twintig, het waren de jaren tachtig, voor het eerst in de grote stad, wist ik veel. Maar al snel bleek hij dat niet te zijn, want de handjes van R.F. te A. probeerden steeds onder mijn rok te wapperen. Ik giechelde een beetje zenuwachtig mee, duwde zijn hand zachtjes doch dwingend weg en zorgde dat ik als de wiedeweerga weg kwam.
Waarom wij vrouwen kattiger tegen elkaar zijn, is omdat het kan. Ik durf een vrouw wel kwaad te maken en als het moet vecht ik wel om mijn recht te halen of mijn afkeer te laten zien, een fair fight. Met mijn status doe ik dat natuurlijk niet meer. Maar bij een man doe ik altijd een stap terug en zeker bij zo één, je loopt de kans meer te verliezen dan alleen het gevecht.
Op dit moment loopt de campagne Orange the world, over seksueel geweld tegen vrouwen. Het thema dit jaar is melding doen als je iets overkomt. En er overkomt de vrouw in Nederland nogal wat, even een greep uit de statistieken:
- 51 procent vermeed in het afgelopen jaar situaties of omgevingen uit angst voor fysiek of seksueel geweld;
- 45 procent maakt in haar leven fysiek of seksueel geweld mee;
- 20 procent is voor haar vijftiende jaar slachtoffer geweest van seksueel geweld;
- 10 procent heeft een verkrachting meegemaakt;
- enkel 40 procent durft dit iemand te vertellen
- en maar 10 procent gaat naar de politie.
Amen.
Ik heb destijds al snel melding gedaan van het seksueel overschrijdend gedrag van mijn stagebegeleider bij mijn mentor op de academie. Gelukkig maar want mijn afwijzingen had R.F. te A. vals gemaakt en zijn beoordeling voor mijn stage was vernietigend. Ik ben trouwens met een dikke voldoende naar het volgende jaar gegaan.
Ik heb hem zojuist gegoogeld, aan zijn valse gezicht te zien is ie volgens mij nog vaak afgewezen en zo te lezen heb ik het een stuk beter gedaan in het leven dan hij.
Ik zou weer melding maken van zo’n kleine ziel en hem ongenadig laten uitleggen wat de zeden zijn. ‘Wanneer de zeden voldoende zijn, zijn wetten niet nodig; wanneer de zeden onvoldoende zijn, zijn wetten niet te handhaven.’ (Emile Durkheim).
Karin Bruers is cabaretier. Daarnaast is zij als sociaal ondernemer tot ver over de grenzen bekend om haar social sofa's, waarmee zij de sociale samenhang in buurten wil verstevigen.