Vluchtelingen Ter Apel geholpen met app oud-student
Stel je eens voor: je vlucht je land uit omdat het daar allesbehalve veilig is. Je komt aan op een plek en weet totaal niet waar je aan toe bent. Hoe fijn is het dan als lokale bewoners te hulp schieten? Dat gebeurt met de app Refugee Friend.
De app is ontstaan nadat initiatiefnemer Pieter Rambags in Polen zag hoe lokale gezinnen groene lampen voor hun raam zetten om Oekraïense vluchtelingen op te vangen. “Refugee Friend is eigenlijk een ‘groene lamp on steroïds’, waarin burgers zich binnen enkele stappen kunnen melden om vluchtelingen te helpen.”
En die hulp is hard nodig. De meeste vrijwilligers binnen de app bevinden zich in Nederland, wat logisch is volgens Rambags. “In mijn kennissenkring hebben al heel wat mensen zich aangemeld. En met de situaties die zich voordeden in Ter Apel is het heel fijn om te weten dat mensen klaarstaan voor vluchtelingen die deze hulp goed kunnen gebruiken.”
Dat gebeurt onder de noemer Refugee Friend. Fontys alumnus Kevin Vugts, die in 2019 afstudeerde aan Fontys ICT in de richting ‘Smart mobile’, werkte mee aan de eerste opzet van de app. Ook nu is hij nog steeds bij alle ontwikkelingen betrokken. “We zijn al bij versie zes of zeven, waarin we de app hebben uitgebreid van 1 naar 27 talen.”
Drempels en groei
Maar dat is nog niet alles. Er zit zelfs een chatfunctie in de app waarbij iedereen in zijn eigen taal kan chatten. De berichten komen vertaald door bij de ontvanger. “Zo verkleinen we de communicatiedrempel tussen vluchtelingen en aanbieders."
Naast Kevin werken vanaf september ook een boel andere Fontysstudenten mee aan de app. “Refugee Friend moet groeien in Italië, Griekenland, Polen en Bulgarije. Daar zitten namelijk heel veel vluchtelingen, maar nog weinig hulpverleners. En Fontys gaat ons bij die marketingstrategie helpen.”
Drama in Ter Apel
Meer bekendheid is volgens initiatiefnemer Rambags meer dan nodig. Omdat de IT'er zich al langer inzet voor vluchtelingen, heeft hij aardig wat contacten. Ook met vluchtelingen. “Deze mensen vragen op een gegeven moment gezinshereniging aan. Zodra familieleden overgevlogen worden moeten zij zich melden in Ter Apel." Maar daar begint het drama.
Overvolle tenten, mensen die buiten op straat liggen en jonge vrouwen die niet weten waar ze met hun kinderen naartoe moeten; alles komt voorbij. “Een indrukkende maar nijpende situatie waarin ik een hoop mensen gesproken heb en een tolk bij had om te kijken wie er echt noodhulp nodig had.”
Hel en verdoemenis
Eén van die gesprekken blijft de initiatiefnemer nog altijd bij. “Ik sprak een 22-jarige dame uit Nigeria die al zeven jaar in Europa was, maar al wel zeven jaar in de prostitutie zat. Met een religieuze juju-ceremonie werd haar een beter leven beloofd zolang ze zich hield aan de taak die aan haar gebonden werd. Zou ze zich daar niet aan houden? Dan kwam hel en verdoemenis haar tegemoet.”
Even later vertelde de vrouw dat ze wacht op COA, maar dat ze niet weet wie COA is en hoe zij eruitziet. Ze dacht dat COA een vrouw was in plaats van een organisatie. “Toen realiseerde ik me dat de mensen echt geen enkel idee hebben waar ze aan toe zijn. Uitleg en hulp helpt hen op dat moment enorm, met uiteindelijk tranen van geluk wanneer je bijvoorbeeld 50 euro geeft voor de nodige boodschappen." [Noëlle van den Berg]