Vindicat

Mijn favoriete nieuws van vorige week ging over de uitgelekte voicememo van een lid van de Groningse studentenvereniging Vindicat. Niet om het nieuws zelf natuurlijk, want met tientallen mensen in een partybus zitten is iets dat je een jaar geleden kon doen, maar wat nu echt levensgevaarlijk is.

Maar vanwege de inhoud, de schorre stem en het enorm bekakte accent. Het vinkt echt alle vakjes aan die staan voor een lid van een studentenvereniging en hun gevoel voor onschendbaarheid.

Ik woonde vier jaar lang om de hoek bij studentenvereniging Plato. Één van de grootste van Tilburg. En ik denk behalve grootste, ook goorste. Wanneer ik in de ochtend naar mijn stage of school liep, kwam ik altijd langs hun voordeur. Er zaten of lagen altijd op z’n minst twee slapende mensen, iemand in een boxershort en een paffend iemand te creperen.

Het rook daar altijd alsof er kadavers lagen – al vermoed ik dat dat gewoon de studenten waren – en het vloertje was allang niet meer de originele kleur of staat. Waarschijnlijk door alle ammoniak weggerot.

Ik heb zelf nooit bij een vereniging gezeten. En ik heb daar ook absoluut nog geen seconde van mijn leven spijt van gehad. Mijn huisgenootje zat bij een dispuut en zij vroeg me in mijn eerste jaar of ik me alsjeblieft bij hen wilde aansluiten. In principe prima, maar ik heb altijd geweigerd om me voor lul te laten zetten.

Achteraf hoorde ik wat anderen hebben moeten doorstaan om lid te worden: een heel weekend alleen maar zitten, een luier onder je kleding dragen en babyvoer eten. Achteraf was ik dus ook niet verdrietig dat ik geweigerd heb. Ik vond en vind nog steeds dat studentenverenigingen blij mochten zijn als ze mij als lid hadden. Ik was een feestbeest, een gezelligheidsdier, een aanwinst. Zij zouden moeten ontgroenen om míj te mogen verwelkomen in de club.

Toen ik de voicememo hoorde en bedacht wat voor gezeik die studenten nu gaan krijgen, was ik al helemaal blij dat ik me nooit heb laten verleiden bij een vereniging te gaan. Die schorre stem, die feestjes, het drankgebruik: ik heb het ook allemaal meegemaakt. En dat zonder in een luier te hoeven zitten.

Jacky Eickes is afgestudeerd aan Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Zij is redacteur van Bron en schrijft daarnaast ook elders al dan niet digitale kolommen vol.