Verhalen

Storytelling is volgens de Amerikaanse spreker Trevor Muir, op het door Fontys en Summa College georganiseerde EDEx-congres, een van de krachtigste middelen om informatie over te brengen. Neurologisch aangetoond, dat vermeldde hij ook. Is dat nieuw? Voor docenten die hun lesmateriaal maar niet voor het voetlicht krijgen misschien wel, voor schrijvers, acteurs, cabaretiers en regisseurs niet. Waarom snapte ik wiskunde vroeger niet? Was ik er te stom voor? Zou kunnen. Maar het zou ook kunnen dat ik het verhaal ‘wiskunde’ niet spannend genoeg vond. Natuurkunde begreep ik lange tijd wel totdat ik een docent kreeg die het niet in een verhalende vorm wilde (of kon) uitleggen. Geschiedenis was mijn beste vak; ik hoor de stem van mijn geschiedenisdocent nog doorklinken. Humor had hij ook. Hij stelde ooit een tentamen op waarin ik de volgende multiple-choice vraag tegenkwam:

Hoe heette de Franse verdedigingslinie die Frankrijk tegen Duitsland moest beschermen?

1. Maginotlinie
2. Siegfriedlinie
3. Mussolini

Het leuke van storytelling is dat je het in heel veel verschillende vormen kunt gieten. Ik heb lange tijd in de congres- en bijeenkomstenwereld gewerkt. We verzonnen van alles en nog wat en kregen daar heel goed voor betaald. Ooit heb ik samen met een vriend een hele ochtend in een lift gezeten waar we een kantoortafereeltje naspeelden teneinde een nieuwe schoonmaakservice te introduceren. Tien hoog ging die lift, op en neer, op en neer. Zelfs jaren later werd er nog over gesproken door het personeel. Missie geslaagd. Ik vond het geen leuke klus trouwens. Rond het middaguur verliet ik kotsmisselijk het gebouw.

Luc de Graaf speelt in het theater, schrijft verhalen en maakt korte filmpjes.