“Ik wilde dat Venlo meer als de Randstad werd”

Ga altijd met rechte rug het debat in en zorg dat je meer energie uit je werk haalt dan je erin steekt. Met die vuistregels in haar achterhoofd stapte oud-student Visueel Design en Communicatie Vera Tax (47) in 2006 de Venlose gemeentepolitiek in. Dit voorjaar werd ze verkozen om zitting te nemen in het Europees Parlement.

Vera Tax begon in 1991 aan de opleiding Docent Design en Visuele Communicatie bij een voorganger van Fontys in Sittard. Ze was een actieve, hardwerkende student: naast haar studie danste ze drie á vier keer per week op hoog niveau klassiek ballet.

“Pas nu ik ouder ben, realiseer ik hoe die hobby invloed heeft gehad op hoe ik in het leven sta”, vertelt Tax. “Ik leerde gedisciplineerd te zijn. Je wordt in het dansen altijd geconfronteerd met je eigen tekortkomingen en als iets niet lukt, kun je het niet bij een ander neerleggen. Dan moet je jezelf verbeteren of accepteren dat je iets niet kunt.”

Creatief denken
In 1995 studeerde Tax af. Maar het kunstdocentschap waarvoor ze was opgeleid, bleek in de praktijk niet helemaal aan te sluiten bij haar ambities. “Ik wilde graag iets bijdragen aan het vrije, creatieve denken van jonge mensen. Maar in het middelbare onderwijs bleek niet zoveel vrijheid voor creativiteit als ik hoopte. Ook in de kunstvakken werden leerlingen nog steeds beoordeeld op of ze netjes binnen de lijntjes kleurden.”

Ze besloot in andere creatieve richtingen te solliciteren, al bleek dat nog wel een uitdaging. “Ik kreeg keer op keer een dichte deur omdat ik geen werkervaring had. Ik was net afgestudeerd. Hoe moet ik aan werkervaring komen als niemand me aanneemt?”

“Een reclamebureau dat ik heel tof vond, had me ook om die reden afgewezen. Ik belde ze terug en zei dat ik dan wel gratis bij ze wilde werken, ik moest gewoon ervaring opdoen.” De eigenaar waardeerde die ondernemende houding, en bood Tax een baan aan als trafficmanager, betaald.

“Ik moest ervoor zorgen dat binnen dat reclamebureau alle communicatie en afspraken tussen verschillende partijen, van vormgevers tot opdrachtgevers, soepel verliep. In dat werk ontdekte ik ook dat communiceren en verschillende partijen op een lijn krijgen, goed bij mij paste.”

Politiek
Tax’ passie voor politiek ontvlamde toen ze in 1999 naar de Randstad trok. “Ik werd er lid van de Raad voor Cultuur, commissie cultuureducatie. Wij adviseerden de Tweede Kamer over cultuuronderwijs. Daar realiseerde ik: hoe goed ons rapport ook is, uiteindelijk besluit de politiek wat ermee gebeurt. Er werden naar mijn mening te vaak keuzes gemaakt waar ik het niet mee eens was. Toen besloot ik dat ik zelf de politiek in wilde - ik wilde meepraten.”

Met die overtuiging keerde Tax in 2000 terug naar Venlo en dook de gemeentepolitiek in. “Ik begon daar met twee regels voor mezelf: Ik moet altijd met rechte rug het debat in gaan, zonder te veel concessies te doen. Ik vind wat ik vind, en daar sta ik voor. En ten tweede moet het politieke werk me meer energie opleveren, dan dat het kost.”

Eerst ging Tax aan de slag achter de schermen en vanaf 2006 als gemeenteraadslid voor de PvdA in Venlo. “Ik wilde dat Venlo wat meer als de Randstad werd: progressief, levendig, aantrekkelijk voor jonge mensen.”

Poppodium
Een van de hoogtepunten uit haar tijd in de gemeenteraad? “Ik ben trots op de komst van het nieuwe poppodium. Er was weerstand, er werd zelfs geopperd om het poppodium onder de grond te bouwen vanwege de geluidsoverlast. Daar viel mijn mond van open. Je wilt toch juist laten zien dat je er als stad ook voor jonge mensen bent?”

In 2017 kwam Tax’ politieke carrière als toenmalig wethouder Sociale Zaken abrupt tot een eind. “Er bleek een miljoenentekort te zijn in de zorg”, vertelt Tax. “Meer gemeentes stonden in de min, maar bij ons was het tekort veel groter dan we hadden ingeschat. Ons beleid bleek achteraf financieel niet goed. Ik was daarin de eindverantwoordelijke en heb toen mijn functie als wethouder neergelegd.”

Had Tax iets anders kunnen doen om het tekort te voorkomen? Naar eigen zeggen niet. “Ik kreeg managementrapportages en daaruit bleek dat alles goed ging. Totdat er een rapport kwam waaruit het tegenovergestelde bleek, en toen was het al te laat. Ik denk dat ik persoonlijk in al mijn stappen correct gehandeld heb. Maar als politiek eindverantwoordelijke moest ik wel de verantwoordelijkheid nemen en opstappen.”

Klap
“In de dertien jaar dat ik actief was in de politiek, ben ik nog nooit op mijn vingers getikt. Je denkt dat je alles goed doet en dan is het ineens in een klap voorbij.” Het kostte even om er bovenop te komen en het een plek te geven. “Gelukkig had ik een fijn netwerk en lieve vrienden. En het cliché is waar: van de zwaarste momenten in je leven leer je het meeste.”

Tax dacht de politiek voorlopig vaarwel te hebben gezegd, en had inmiddels een goede baan als directeur bij een zorgorganisatie. Maar toen eind 2018 de oproep kwam voor de Europese verkiezingen, begon het toch te kriebelen. Partijgenoten wisten Tax te overtuigen, en ze belandde op de kieslijst. In juli bleek dat de PvdA zes zetels had behaald, precies genoeg zodat Tax ook mee mocht naar Brussel.

De belangrijkste pijlers waar zij vanuit haar nieuwe rol op gaat focussen? “We moeten ervoor zorgen dat íedereen in Europa belasting betaalt, dus ook grote bedrijven als Starbucks en Shell. Iedere koffiezaak betaalt belasting, waarom zou Starbucks dat dan niet hoeven doen?” En lachend voegt ze toe: “Dat thema past ook wel goed bij mijn achternaam”. [Eva Witte]