Vaak bleef ik in bed liggen tijdens college

Iedereen heeft te maken met de coronapandemie. In een serie korte verhaaltjes laat Bron studenten van Fontys vertellen wat hen bezighoudt in deze crisistijden. Deze week: Hana (25), student Journalistiek in Tilburg.

“Ik heb zelf tot aan de coronacrisis vooral van thuis uit aan mijn opleiding gewerkt, omdat ik op dat moment een depressie had. Hierdoor was de switch naar het thuiswerken tijdens corona niet zo ingrijpend als voor anderen. 

Naarmate de maanden vorderden, kreeg ik er steeds meer moeite mee omdat ik het contact met mijn medestudenten erg miste. Vooral tijdens groepsprojecten was het een groot probleem, omdat dit online nooit zo lekker loopt. Vaak bleef ik gewoon in bed liggen tijdens het college en deed ik na de les niets meer aan mijn studie. Ik heb mijzelf echt even een schop onder de kont moeten geven. 

Mijn situatie thuis was erg lastig door corona. In maart zat mijn zusje nog op school in Amerika. Door corona was het voor haar onmogelijk om naar huis te komen, dus hebben we haar elf maanden niet gezien. Ook mijn familie in Bosnië mocht ik niet bezoeken. 

Daarbij ben ik mijn opa verloren door corona. Hij zat al anderhalf jaar in een tehuis in Nederland en werd geïnfecteerd door een verzorgster die wel corona, maar geen klachten had. Aanvankelijk mocht ik niet bij hem komen, maar mijn oma heeft er uiteindelijk toch voor weten te zorgen dat ik hem nog kon zien. Ik ben de laatste dag en nacht van zijn leven nog bij hem geweest.

Ik hoop dat het na de persconferentie van dinsdagavond mogelijk is om meer op school te kunnen zijn. Als je nu bij elkaar moet komen kan dat thuis, maar met slechts drie man. De andere optie is een lokaal reserveren bij FHJ, wat ook altijd een gedoe is. Ik zou gewoon graag mijn medestudenten weer eens zien.” [Bram Keeris]