Te gezellig in de aula

Colleges en afspraken zijn een paar redenen waarom ik naar mijn schoolgebouw toe ga. De belangrijkste reden is echter in de aula zitten en daar een beetje eten en kletsen met vrienden. Hierdoor is het wel eens voorgekomen (eigenlijk meerdere keren) dat ik een college heb gemist. Het is gewoon veel te gezellig in de aula.

Ik zit dan met mijn vriendengroep om een tafel en dan ontstaan telkens weer dezelfde situaties. Wij zijn bijvoorbeeld weer aan het klagen over het schrale broodjesaanbod in de kantine en aan het afspreken wanneer we weer eens met z’n allen op stap gaan, want: ‘het is nou echt al zó lang geleden…’ En dan komt dus iedere keer weer onze conciërge langsgelopen. Altijd zegt hij: ‘Smakelijk eten, dames en heren. Ruimen jullie straks wel alle rommel op en vergeten jullie de stoelen niet terug te zetten?’ Dat beloven we dan en hij loopt vervolgens door naar de volgende tafel. Bij mijn vrienden bespeur ik op dat moment vaak een lichte irritatie. Natuurlijk doen we dat, maar er iedere keer op geattendeerd worden, dat wordt na een tijdje vervelend.

Je mag verwachten dat hbo-studenten oud genoeg zijn om dat opruimen uit zichzelf te doen, maar ergens is het fout gegaan. De conciërge komt hier namelijk niet zomaar mee. Misschien kwam hij ooit op school en was het (weer) een enorme teringzooi of stonden alle stoelen op z’n kop. Dit is dan ook meteen weer een ding dat zich steeds herhaalt: mijn vriendengroep en ik die speculeren over wat er gebeurd zou kunnen zijn dat de conciërge weer langs kwam om te waarschuwen.
En zo mis je dan wel eens een college, ja.

Puck Vriends zit in het tweede jaar van de Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Voor Bron blogt zij wekelijks over haar studentenleven.