Studieverenigingen zoeken nieuw bestuur: 'Dikke aanrader'
Het laatste semester van het collegejaar is inmiddels gestart. Voor studieverenigingen betekent dit dat voor de huidige besturen hun bestuursjaar er bijna op zit. Tijd voor nieuwe voorzitters, penningmeesters en secretaressen dus. Maar wat brengt een bestuursjaar je nou eigenlijk?
Sanne Boots studeert Werktuigbouwkunde in Venlo en is naast haar studie druk bezig met haar rol als voorzitter van S.A. DaVinci, een studentenvereniging in de Limburgse stad. “Venlo is geen Eindhoven of Nijmegen, maar veel kleinschaliger. Om van zo’n klein stadje iets moois te maken voor studenten is heel gaaf, en daar zet ik me dan ook graag voor in.”
In haar eerste jaar had Sanne het al heel gezellig met haar medestudenten en was ze op zoek naar buitenschoolse activiteiten. Die vond ze bij DaVinci. De student zat daar zo op haar plek dat ze het jaar daarop gevraagd werd om in het bestuur te komen. “Ik had er niet eens over nagedacht of ik het wilde, ik zei meteen ja. En dat heeft me veel moois gebracht.”
Leuke avonden en plezier
Naast de voldoening die Sanne krijgt wanneer activiteiten, evenementen en bijeenkomsten goed verlopen, heeft ze er ook een gigantisch netwerk voor teruggekregen. “Zo heb ik vorige week nog met een wethouder uit Venlo op het terras gezeten om het een en ander te bespreken. Ook zijn mijn communicatieve skills enorm gegroeid. Maar een bestuursjaar geeft je vooral veel leuke avonden en plezier, dus wat dat betreft kan ik het iedereen aanraden.”
Daar is ook Thymen Geleijns het als penningmeester bij Omnia Bèta, de studievereniging van Fontys lerarenopleiding Tilburg, het volledig mee eens. “Je leert zoveel mensen kennen. Niet alleen van je opleiding, maar ook van andere verenigingen in Eindhoven en Sittard. Je belandt in een soort boot met allerlei andere bestuursleden. Daar kun je niet alleen mee sparren over dingen waar je tegenaan loopt of tips uitdelen, je houdt er ook echt een vriendengroep aan over.”
Heel bijzonder
De sociale ontwikkelingen die Thymen zelf ervaart probeert hij samen met zijn andere bestuursleden door te voeren bij de andere leden van Omnia Bèta. Daarnaast zet hij zich ook in om binnen Fontys wat dingen geregeld te krijgen. “Wij zijn bijvoorbeeld meegenomen in een stukje huisvesting. En als Fontys studenten nodig heeft voor bepaalde groepen, worden wij benaderd. Ik kan een bestuursjaar dan ook het beste samenvatten als veel gezelligheid en plezier. Je gaat je medebestuursleden soms echt niet uit kunnen staan, maar ook daar leer je weer van. Deze ervaring vergeet ik nooit meer, want het is echt heel bijzonder.”
Waar Sanne en Thymen rond de acht uur per week kwijt zijn, besteedt Quint Legius veel meer tijd aan zijn bestuursrol bij Salve Mundi, de studievereniging van Fontys ICT in Eindhoven. “Ik ben rond de twintig tot vijfentwintig uur per week kwijt. Dat is veel, maar ik ben de afgelopen bezig ook veel bezig geweest met begrotingen, waaronder die van de komende Fontys introductieweek.”
Meer leren en gewoon doen
Quint startte zelf met studeren tijdens corona en raakte, zoals hij dat zelf zegt, hooked aan Salve Mundi. Al snel werd hij lid van de ICT-commissie en bouwde hij de huidige website van de studievereniging. “Even later bleek dat ze een nieuw bestuur zochten. Dat leek me onwijs interessant. Niet alleen omdat dat leuk staat op je CV, maar juist ook omdat je er ook erg veel van leert. Zo weet ik dankzij mijn bestuursjaar meer van financiën, wanneer je juist wel of geen mening moet geven en hoe je het beste om kunt gaan met anderen.”
Voor studenten die twijfelen om zelf een bestuursjaar te doen, hebben de drie Fontysstudenten nog een aantal tips. “Wanneer je je volledig op je studie wilt focussen, moet je dat vooral doen. Maar ben je op zoek naar sociale binding en het organiseren van activiteiten, heb je het idee dat je je nuttig kan maken voor anderen of wil je juist meer in contact komen met bedrijven en meer leren? Meld je dan vooral aan bij je huidige bestuur en geef aan dat je interesse hebt. Wij kunnen een bestuursjaar alleen maar aanraden.” [Noëlle van den Berg]