Studenten op kieslijst: 'Betere ov-voorzieningen nodig'

Tussen de ellenlange kandidatenlijsten van de aankomende Provinciale Staten- en Waterschapsverkiezingen prijken ook de namen van studenten Enrico Bosters en Eloy Overvelde. Zij hebben zich allebei verkiesbaar gesteld. De één voor D66, de ander voor Partij voor de Dieren.  

Enrico Bosters, student bij de Fontys Lerarenopleiding in Tilburg en voorzitter van de CMR, staat op de lijst van D66. Van die partij werd hij lid toen hij net achttien was geworden. Nu bijna vier jaar geleden.

Hij koos daarvoor omdat mensen volgens hem heel gemakkelijk vanaf de zijlijn schreeuwen. Ze weten precies wat er moet veranderen, maar doen niks met die meningen. Enrico vindt het belangrijk om wél zelf mee te denken aan oplossingen. “En als docent in opleiding is het logisch om voor een onderwijspartij te gaan”, zegt de student.

Enrico, die op plek 14 staat op de kieslijst, maakt zich sterk voor verschillende punten, waar mobiliteit er één van is. Hij woont in het West-Brabantse Halsteren en reist van deur tot deur bijna twee uur om in Eindhoven of Tilburg te kunnen komen. Het eerste halve uur is hij kwijt aan fietsen naar het station. “Er rijden weinig bussen en er zijn ook weinig mogelijkheden om ’s avonds weer thuis te komen. Ik wil dat studenten op een redelijke manier naar school kunnen zonder genoodzaakt te zijn om de auto te pakken, en maak me daarom hard voor betere ov-voorzieningen.”

Een ander punt waar hij zich op focust, is de energietransitie. Daar zitten volgens Enrico veel mogelijkheden, zeker met het oog op de toekomst. “Het gaat om een groot maatschappelijk vraagstuk waarbij veel onderzoek en innovatie nodig is.”

Gelijkgestemden
Voormalig Fontysstudent Eloy Overvelde, die onlangs zijn studie Applied Science afrondde, begon zijn politieke carrière zo’n drie jaar geleden als bestuurslid bij PINK!, de jongerenpartij van Partij voor de Dieren. Hij werd  lid omdat hij merkte dat de ongelijkheid in de maatschappij en de klimaatverandering niet voldoende op de politieke agenda stonden. Hij was op zoek naar gelijkgestemden. 

Die vond hij, en inmiddels is Eloy zowel voor PINK! als voor Partij voor de Dieren in Eindhoven actief. Op de kandidatenlijsten is hij terug te vinden op de zeventiende plek voor de Provinciale Staten en op de tweede plek voor Waterschap de Dommel. “Dat is best cool”, zegt hij. “Onze partij doet voor het eerst mee met de Waterschapsverkiezingen. Spannend, maar ook heel leuk.”

Eloy zet zich in voor een toekomstbestendig en natuurinclusief Nederland, voor een aanpak tegen droogte, de stikstofcrisis, discriminatie en overbemesting. Maar belangrijker vindt hij misschien nog wel het welzijn van dieren. Binnen het waterschap gaat het dan over bevers en muskusratten, maar ook over vissen. 

“Hengelen is bijvoorbeeld niet meer van deze tijd. Om de dieren en de natuur te beschermen, zou het waterschap dit niet moeten faciliteren”, zegt hij, eraan toevoegend dat Partij voor de Dieren er ook voor de boeren is. “We willen deze groep graag perspectief bieden en helpen bij het voltrekken van een transitie naar een meer duurzame en klimaatbestendige landbouw. De eiwittransitie speelt hierin een cruciale rol.” 

Ontevredenheid
Enrico en Eloy zijn al maanden met de verkiezingen bezig, maar dat geldt volgens hen niet voor alle studenten. Ze zeggen allebei dat er een kleine groep studenten is die goed op de hoogte is, tegenover een veel grotere groep die niet weet waarvoor er gestemd wordt, als ze dat al gaan doen. “Dat frustreert me, maar ik verwijt het de jongeren niet”, zegt Eloy. 

“De politiek is heel technisch, zeker als je het hebt over de waterschappen. Maar tegelijkertijd merk je ook dat er veel ontevredenheid is, veel verdeeldheid, veel demonstraties. Nederland staat onder druk en mensen zien de urgentie. Ik vertrouw erop dat de stemopkomst niet slechter wordt dan bij de vorige verkiezingen. Mensen beseffen echt dat het belangrijk is om hun stem te laten horen. Bovendien is het heel gaaf dat internationals ook kunnen stemmen voor het waterschap, aangezien zij daarmee invloed hebben op de oudste democratische laag in Nederland, de Nederlanders en hun verhouding tot het water.”  [Karen Luiken]