Jongeren blijven langer thuis wonen: gemak of geen keus?

Kamers worden steeds duurder, scholen geven vaker online les en het grote kamertekort blijft. Met als gevolg: studenten, ook van Fontys, blijven steeds langer thuis wonen.

In tegenstelling tot een paar jaar geleden geven studenten tegenwoordig steeds vaker de voorkeur aan ‘Hotel Mama’. Ze stellen het zoeken van een eigen woonruimte uit om langer door te kunnen sparen. Soms vrijwillig, soms noodgedwongen.

Lector Cees-Jan Pen, die zich namens Fontys bezighoudt met woningbouw, denkt dat de oorzaak vooral gezocht moet worden bij de brede woningnood. Al werken andere zaken zoals corona, het leenstelsel en de huurprijzen ook niet mee. 

Zorgelijk probleem
De prijzen van de woningen díe er zijn, rijzen de pan uit. Sommige studenten betalen 800 euro voor een kamertje van nog geen 10 vierkante meter. En dat is niet te doen, zegt Pen. “Het is een zorgelijk probleem, ook op het gebied van de ontwikkeling van studenten.”

Er is volgens de lector een roep om flexibele woningen. “Maar op dat gebied zijn veel problemen die je niet zomaar oplost: weinig capaciteit, klagende buurtbewoners... Het onderwerp staat op de agenda, maar het gaat nog wel even duren voor deze woningen er zullen komen. Het is een taai vraagstuk.”

Dat er iets moet gebeuren, staat vast. De vraag is alleen wanneer. En waar. “Misschien wel op onze eigen campussen. Het is in ieder geval het onderzoeken waard. We kunnen kijken naar plekken op of bij de campus voor flexibele of tijdelijke woningen die verplaatst kunnen worden.”

Tot het zover is moeten we de positiviteit er maar van inzien, vindt Pen. “Want het is niet alleen maar kommer en kwel. Langer thuis blijven wonen betekent meer sparen. Al moeten studenten uiteindelijk wel iets met dat geld kunnen doen. Want als ze na hun studie in de regio willen blijven voor een baan en vervolgens geen woning kunnen vinden...”

Psychologische kant
Henk Verhoeven, Fontysdocent toegepaste psychologie, bekijkt het vanaf een andere kant. Ja, het is lastig om huisvesting te vinden en daarom blijven studenten langer thuis wonen. Maar er zit volgens hem ook een sociaal en psychologisch aspect aan vast.

“Er heerst een dwang om maximaal te moeten presteren”, zegt hij. “Dat heeft met een aantal dingen te maken. Gezinnen worden kleiner, waardoor verwachtingen hoger liggen. De hele jeugd van een kind is veranderd in een CV-building. Jongeren moeten het goed doen op school, in de muziek, met sport. Het gaat niet alleen meer om wat ze leuk vinden, maar vooral over wat goed staat op hun CV.”

Betuttelen 
Jongeren worden volgens Verhoeven aan de ene kant overbelast, maar aan de andere kant ook overbeschermd. “Studenten zijn soms boven hun macht bezig en ouders zitten daar iets te strak bovenop. Het behalen van een diploma wordt te belangrijk. En op het moment dat je op kamers gaat wonen, betekent dat per definitie dat je tijd en energie in andere dingen dan studeren gaan zitten. Studenten hebben het zo druk dat ze geen moeite doen om een eigen woonruimte te zoeken. Ze kiezen voor de makkelijkste weg: Hotel Mama.”

Zelf heeft Verhoeven het idee dat studenten onvolwassener zijn dan jaren geleden. “Dat zie ik ook bij het lesgeven: ze hebben structuur nodig, vragen wat ze moeten doen. Het stukje zelfstandigheid ontbreekt. Ooit krijgen ze een koude douche. Je ouders kunnen je betuttelen en beschermen, maar er komt een moment dat je op je eigen benen moet gaan staan.”