Sabah Ouhassou: 'Een stap terugzetten is geen falen'

Ze dacht dat ze een algemeen herinneringsmailtje kreeg om nog mogelijke aanmeldingen op te sturen voor de Docent van het Jaar-verkiezing. Maar na een dubbele check drong het bij Sabah Ouhassou eindelijk binnen; zij is een van de vijf genomineerden die dit jaar kans maakt op de felbegeerde titel. “Ik ben oprecht vereerd.”

Ouhassou was nogal verbaasd toen ze het mailtje las. “Ik had hier helemaal niets van meegekregen. Maar wie heeft dit gedaan? Komt het vanuit docenten of juist vanuit studenten?”

Daar kwam de Eindhovense coach, docent en docent-onderzoeker al snel achter. “Mijn collega’s wisten er niets vanaf. Eén van mijn derdejaarsstudenten feliciteerde me vorige week met mijn nominatie, waardoor ik al snel doorhad welke groep hierachter zat.”

Oprechtheid
Ouhassou is blij met haar nominatie. Niet omdat ze perse de prijs wil winnen, maar juist omdat haar studenten haar werk waarderen. “Dat ze ook nog eens de moeite nemen om allemaal een stukje te schrijven waarom ik deze prijs juist verdien, maakt het nog mooier.”

Die stukjes werden gebundeld in een brief, die ze zelf nog steeds niet gelezen heeft. “Maar ik ben wel heel benieuwd naar wat erin staat. Ik denk dat ze me vooral genomineerd hebben omdat ik oprecht betrokken ben bij hun leerproces. En die oprechtheid probeer ik mijn studenten ook mee te geven in hun ontwikkeling tot pedagoog. Zie de mens ook echt als mens en niet als cliënt. Dat is ontzettend belangrijk.”

Trots
Zelf studeerde Ouhassou ook Pedagogiek bij Fontys, waar ze nu zo’n vier jaar werkzaam is. Die overstap voelde als een warm bad, waarin nauw contact een grote rol speelt. “We werken in een redelijk nieuwe manier van onderwijs. Daarin krijg ik de ruimte om me vanuit eigenaarschap en impliciet leren te ontwikkelen. Ik krijg de ruimte om te onderzoeken hoe ik dat het beste aan kan pakken als docent en als coach. Dat doe ik niet alleen, maar samen met mijn collega’s en studenten. En daar ben ik enorm trots op.”

Dat maakt het pedagogisch vak volgens Ouhassou ook meteen erg mooi. “Pedagogiek is heel breed, waardoor ik me goed voor kan stellen dat het voor studenten soms ook wel ingewikkeld kan zijn. Want wanneer zijn we goed genoeg?”

Gedreven en leergierig
Dat blijkt een vraag die niet zo maar te beantwoorden valt. “Dat is onderhevig aan de maatschappij en kan per individu en situatie anders zijn. Daarom moeten we onze houding en blik steeds bijstellen en continue reflecteren en reageren als een soort spel. Daar is binnen onze opleiding de ruimte voor en dat is ook meteen het mooie aan dit vak.”

 Ze krijgt energie wanneer ze ziet dat anderen ook gedreven en bereid zijn om te leren en te ontdekken. Maar volgens Ouhassou is het omgaan met minder fijne zaken net zo belangrijk. “Waardeer de momenten waarop je stilstaat of vertraagt. Een stap terug zetten is geen falen, maar een onderdeel van het proces waardoor je jezelf uiteindelijk verder ontwikkelt.”

Al gewonnen
Over een kleine maand weet Ouhassou of ze de titel Docent van het Jaar, waarvoor ze samen met Susan Beckers, Maaike Rijnders, Kirsten Cuppen en Mathilde Boots is genomineerd, in de wacht mag slepen. Maar winnen hoeft voor haar niet perse. “Het klinkt misschien een beetje cliché, maar het feit dat ik genomineerd ben is voor mij al een winst. Mijn energie en passie worden gewaardeerd door de mensen voor wie ik dit doe. Die bevestiging is al fijn genoeg.”

Afsluitend wil de genomineerde alle studenten van Fontys nog een belangrijke boodschap meegeven. “Blijf zoeken naar waarom je doet wat je doet en waar om je vindt wat je vindt. Blijf reflecteren op hoe je de wereld ziet in relatie tot anderen, jezelf en je vak. Dat geldt voor alle rollen die je hebt in het leven. Want wanneer je iets wilt betekenen, op welk vlak dan ook, moet je beginnen bij jezelf." [Noëlle van den Berg]