Quinty maakt documentaire over moeder met Parkinson

Twee jaar geleden werd bij de moeder van vierdejaars Communicatie IEMES-student Quinty Prince de ziekte Parkinson geconstateerd. De impact van deze diagnose was groot op het gezin, maar Quinty bleef niet bij de pakken neer zitten. Ze maakte er zelfs een documentaire over onder de naam ‘Leren accepteren’, die 16 juni in première gaat. “Parkinson heeft mijn moeder en mij dichter bij elkaar gebracht.”

Al vijftien jaar lang heeft de moeder van Quinty symptomen die bij de ziekte Parkinson horen. “Veel mensen denken dat het een ziekte is die voor komt bij oudere mensen en voornamelijk bestaat uit ongecontroleerd trillen, maar sinds ik weet dat mijn moeder ook Parkinson heeft, realiseer ik me dat er een waslijst aan symptomen is.”

Trillen, vermoeidheid, duizeligheid, flauwvallen, slaaptekort en amper kunnen slapen. Het zijn allerlei tekenen van Parkinson. “Daar heeft mijn moeder ook last van. Daarnaast is ze heel vergeetachtig, voelt haar lijf stijf aan en heeft ze moeite met lopen, opstaan en andere bewegingen. Wat daar het vervelendste aan is? Dat je er helemaal niets aan kunt doen.”

Wegstoppen
Het feit dat Parkinson zoveel meer is dan een ziekte die bij ouderen voorkomt, was voor Quinty een van de redenen om een documentaire te maken. Maar de film is ook een stukje verwerking, voor haar, haar moeder en de rest van het gezin. “Ik praat niet zo snel over dingen die me dwarszitten. Ik heb dit ook weg proberen te stoppen, maar dat ging niet. Ik zag mijn moeder alleen maar achteruit gaan en niet beter worden, dus toen besefte ik me dat ik hier echt iets mee moest doen. Zo is het idee van de documentaire ontstaan.”

Al snel vroeg de vierdejaarsstudent haar moeder of ze mee wilde werken. “Dat zou betekenen dat er constant een camera op haar neus zou staan. Maar na een goede week nadenken besloot ze dat het een goed idee zou zijn, want ook voor haar is dit project een stukje verwerking. We kunnen over bijvoorbeeld een jaar terugkijken hoe haar ontwikkeling is gegaan en we blijven altijd een herinnering houden.”

Impact maken
Als communicatiestudent had Quinty altijd al een voorliefde voor visuele communicatie, zoals animeren en illustreren. Maar een verhaal vertellen op beeld was voor haar nieuw. “Toch wilde ik impact maken en informatie delen zonder de boodschap letterlijk te benoemen. Dat heb ik met deze documentaire geprobeerd.” [Tekst gaat verder onder de video, een teaser van de documentaire]

Quinty leende een camera van school en startte bij thuiskomst direct met filmen. Haar moeder mocht haar verhaal doen over haar reis met Parkinson. “Dat was heel emotioneel en confronterend. Het gesprek hebben we een paar keer opnieuw moeten voeren omdat we allebei steeds in huilen uitbarstten.”

Intense ervaring
Het interview was de startpositie voor de rest, zoals bezoeken aan het werk van haar moeder en afspraken in het ziekenhuis. “Zo hebben we het verhaal gecreëerd. Een hele mooie, maar ook zeker intense ervaring.”

Uiteindelijk wil Quinty met haar documentaire het bewustzijn rondom Parkinson vergroten. “Dit is de snelst groeiende hersenziekte op het moment en hij kan niet verholpen worden. Veel te weinig mensen weten er vanaf, en dat wil ik op deze manier tegengaan. Misschien zorgt mijn verhaal er zelfs voor dat anderen de ziekte sneller herkennen bij hun dierbaren.”

Nooit helemaal accepteren
Hoewel Quinty en haar moeder dankzij de documentaire steeds beter om hebben leren gaan met Parkinson, weet de student ook dat ze de ziekte nooit helemaal zal accepteren. “Maar we hebben er wel mee te dealen. Dit verhaal heeft mijn moeder en mij dichter bij elkaar gebracht dan ooit, en dat is misschien wel het belangrijkste.” [Noëlle van den Berg]