Pionieren in de sneeuw

In januari was het er dan eindelijk: sneeuw! Er viel een kleine vijf centimeter op de dinsdag na blauwe maandag. De sneeuw bleef maar liefst tot het weekend liggen, en heeft mij deze keer bijzonder verwonderd.

In het midden van de Rachelsmolen-campus in Eindhoven is er een modern open amfitheater. Deze ruime cirkel was volledig gehuld in een laag sneeuw. Prachtig! Drie dagen later lag die sneeuw er nog steeds, zonder één enkele voetstap erop. Ik snap daar dus helemaal niets van. Wanneer je een groot veld ongerepte sneeuw ziet, dan voel je toch de behoefte om daar doorheen te lopen?

Het zal volledig aan mij liggen, maar als ik een veld sneeuw zie waarop nog niemand gelopen heeft, dan kan ik niet anders dan daar een spoor voetstappen achterlaten. Dat geeft een gevoel van pionieren; het gevoel van een ontdekkingsreiziger. Ik verwonder me dat niet meer mensen op Fontys Eindhoven de behoefte voelden om de ongerepte sneeuw te beroeren.
Het kan natuurlijk ook zijn dat anderen die behoefte ook voelden, maar beter dan ik in staat zijn om hun impulsen te onderdrukken.

De Red Hot Chili Peppers hebben hier een fantastisch nummer over geschreven, met de weinig verrassende naam ‘Snow (Hey Oh)’:
“In between the cover of another perfect wonder
And it's so white as snow
Running through the field where all my tracks will be concealed
And there's nowhere to go”

In een toelichting op dit liedje beklemtoont Peppers-zanger Anthony Kiedis het bevrijdende gevoel van een sneeuwveld waar nog niemand op gelopen heeft. Je leven is dan net als een onbeschreven blad, aldus Kiedis. Je kan dan even helemaal opnieuw beginnen.

Wanneer je de volgende keer voetsporen ziet door een groot sneeuwveld in Eindhoven, dan zijn die of van mij of van iemand die het gevoel van een onbeschreven blad opzocht, die wilde pionieren. Ik hoop dat laatste.

Eveline van Zeeland neemt graag Fontys-gedrag onder de loep. Daarnaast is zij Associate Lector Smart Marketing & Strategie bij FHMM en auteur van Basisboek Neuromarketing.