Passende kleding

In een ver verleden werkte ik bij een grote, internationale corporate. Op enig moment werd er een wereldwijde dresscode ingevoerd. Om te voorkomen dat je naar een kantoor in een ander land ging en je daar compleet over- of underdressed voelde. Het was hilarisch.

Zo stond er bijvoorbeeld in geschreven dat open sandalen mochten, mits je er sokken bij aantrok. Blijkbaar iets dat in één van de Amerikaanse staten heel gebruikelijk is (kan iemand me vertellen waar dan…..).

Zo leerde ik dat een spijkerbroek echt alleen voor de casual Friday was. En dat ook bij temperaturen boven de 30 graden Celsius een jasje wel zeer gewenst was. Ik was begin 20, vond mijn werk en mijn collega’s leuk en eigenlijk wist ik niet beter. Dus schikte ik me naar de geschreven en ongeschreven regels voor kleding op de werkvloer.

En toen ging ik werken in het onderwijs. In één van mijn eerste werkweken ging ik op schoolbezoek vanuit de educatief uitgever waar ik toen werkte. Ik trok een mantelpakje aan. Want klant. En ik had geleerd dat je dan je zakelijke pak aantrekt. Ik heb me nog nooit zo niet op mijn gemak gevoeld als dat moment waarop de rector van de desbetreffende school in spijkerbroek en overhemd met korte mouwen aan kwam zetten.

Het leerde me dat je je kleedt naar de context. Dat netjes en gepast in iedere omstandigheid anders is. Dat daar soms best gesprek over mag zijn, ook op de werkvloer en op scholen. Dat een spijkerbroek ook heel gekleed kan zijn. En dat ik daar eigenlijk beter in gedij dan in mantelpakjes met een sjaaltje. Dat sandalen en ik op de werkvloer nog steeds geen match zijn. En dat het vooral van belang is dat je je lekker en veilig voelt in wat je draagt.

Want dat kleding je past, wil niet zeggen dat het bij jou past.

Janneke Gielisse werkt bij Fontys als marketingmanager en consultant. Zij leest alles wat los en vast zit en schrijft graag. Ze heeft een groot hart voor onderwijs, een leven lang ontwikkelen en doen. En heeft er ook een mening over.