Ook in de postkamer is het rustig
Als medewerker van de postkamer is Adrie Stoopen één van de weinigen die campus Stappegoor nog vrijwel dagelijks doorkruist. Bron vergezelt hem op zijn middagrondje. “Het is rustig, zeer rustig…”
In tijden van corona is er op de postkamer van gebouw P1 dagelijks één postmedewerker aanwezig die de inkomende en uitgaande stukken verzorgt. “’s Ochtends rond negen uur arriveert de reguliere post”, zegt Stoopen.
“Van hieruit verspreiden we die, samen met de pakketjes die de hele dag door binnenkomen, over de rest van de campus.” ’s Middags maakt hij dan nog zijn rondje 
door P1 en langs de overige gebouwen op Stappegoor om alle uitgaande stukken te verzamelen.
Fotogalerijen
Die gebouwen liggen er al langer verlaten bij. Het onderwijspersoneel op de portrettengalerijen in de gangen zit thuis achter de computer. “Wat mijn werk zo leuk maakt, zijn juist die sociale contacten. Dat mis ik nu wel. En weinig personeel betekent ook: amper post.”
De rondgang door P1 levert één envelopje op. Gelukkig is er wat meer te halen bij Fontys Economische Hogeschool: twee dozen met een uitgaande mailing
“Omdat er weinig mensen op de werklocatie zijn, wordt er nauwelijks post ontvangen en verstuurd. Alleen de Mediatheek blijft druk, met name door alle lopende abonnementen op kranten en tijdschriften.”
Gekrompen
Na de vaste ronde is er tijd voor een kopje koffie en een terugblik op zijn Fontys-carrière, die in 2008 begon. “Ik zit hier via Diamant Groep, het Tilburgse sociaal werkbedrijf. Door mijn visuele handicap heb ik extra begeleiding nodig. Maar bij Fontys heb ik mijn draai gevonden.”
In die twaalf jaar zag hij de fysieke poststroom wel flink indunnen: “Ja, dat is denk ik wel met driekwart gekrompen.”
Stappenteller
Eerst werkte Stoopen twaalf jaar bij de conciergerie op de Hogeschool voor de Kunsten, en nu sinds afgelopen november op Stappegoor. “Bij FHK was de post één van mijn taken; nu ben ik er dus full time mee bezig.” Toch vindt hij Stappegoor afwisselender: “Het is groter, en je zit hier minder vast aan één gebouw.”
Eigenlijk kan hij ook wel genieten van de rust die er nu heerst. “Je gaat anders naar de gebouwen kijken, en andere dingen vallen je op.”
Zoals op deze regenachtige dag een emmer in de hal van P1 die op een lekkend dak wijst. Trouwens, Stoopens stappenteller deelt niet mee in de rust. “Die maakt soms overuren: 10.000 stappen op een dag is vrij normaal.” [Frank van den Nieuwenhuijzen]