“Onderwijs is mijn ding, dat is duidelijk”

Ronny Aarts zwaaide vorig jaar af aan de pabo en staat inmiddels fulltime voor de klas. Hoe bevalt dat en waar loopt hij tegenaan? In de serie ‘Eerste stappen’ interviewt Bron Fontys-alumni die net van school zijn.

Wat doe je op een werkdag?
“Dat verschilt. Op dinsdag en donderdag ben ik leerkrachtondersteuner. Dat betekent dat ik lessen overneem als een collega even de klas uit moet voor administratieve taken of overleg. Zo help ik mee om hun werkdruk wat te verlagen.

Op andere dagen geef ik onderwijs aan drie combinatieklassen. ’s Ochtends krijgen onze leerlingen meestal ‘gewone’ lessen, zoals taal en rekenen. Na de lunch gaan ze aan de slag met onderzoekend leren, waarbij ik ze help.

Rond een thema als ‘hotels’ ontdekken ze bijvoorbeeld wat er allemaal komt kijken bij de exploitatie van een hotel. Hun werkwijze kiezen ze zelf: zoeken op internet, of bijvoorbeeld een horecadeskundige interviewen.”

Hoe ging de overgang van studie naar werk?
“Vlot. In de laatste zes maanden van je opleiding ben je eigenlijk al volle bak leraar. Je doet je stageonderzoek op locatie en groeit in de rol van volwaardig teamlid. De drempel is in mijn geval nog lager omdat ik ook ben gaan werken op mijn stageschool. De switch naar werk gaf me dus nooit het gevoel dat ik in een andere wereld terechtkwam.”

Wat heb je in je opleiding gemist?
“Onze lichting eerstejaars maakte deel uit van een pilot. Daardoor was het tijdens de studie soms zoeken. Maar dat het pabo-curriculum praktischer werd, heeft mij geholpen. Aan de hand van ‘onderwijsgerelateerde producten’ werden theorie en (stage)praktijk zo veel mogelijk gematcht. Juist door deze aanpak werd ik me meer bewust van het (theoretische) hoe en waarom je dingen doet. Dat geeft houvast. Nee, ik heb niet het gevoel dat er op de opleiding zaken zijn blijven liggen.”

Wat maakt dit werk voor jou zo interessant?
“Elke dag is anders, en dat is een understatement. Op dagen dat ik als onderwijsondersteuner actief ben, tref ik zo’n honderd kinderen. Allemaal met hun eigen verhaal: Hoe gaat het thuis, wat voor bui hebben ze en welke leerstappen worden gezet? Je ziet kinderen groeien, letterlijk en figuurlijk. Daarbij verloopt geen les hetzelfde en ben je continu bezig met wat er precies voor je neus gebeurt.”

Hoe ervaar je de werkdruk in het onderwijs?
“Van nature ben ik nogal rustig aangelegd. Ik stress niet, maar denk: 'Het komt allemaal wel'. Ook kan ik dingen prima loslaten. Maar dat ik minder druk ervaar, komt ook door hoe mijn werk georganiseerd is. Ik heb weliswaar drie groepen, maar niet langer dan één dag per week. Als je een groep vaker hebt, is dat ook een grotere belasting. Verder heb ik geen eindverantwoordelijkheid, en schrijf ik geen rapportages. Aan het eind van de dag doe ik hier mijn nakijkwerk en ga ik lekker met een lege tas naar huis.”

Tevreden?
“Ja. Het onderwijs is een mooi beroep. Verder ben ik naast school actief als DJ, een mooie afwisseling voor in de weekenden. Voor de toekomst is het fijn om op den duur mijn eigen klasje te krijgen. Of ik fulltime blijf werken, of misschien ook begeleidende taken als remedial teaching wil gaan doen, dat is allemaal open. Maar dat het onderwijs mijn ding is, is duidelijk.” [Frank van den Nieuwenhuijzen]