Niks normaals aan nieuw normaal

Ik kan me niet voorstellen hoe het leven er in 'het nieuwe normaal' uitziet. Wanneer je weer op 20 centimeter afstand iemand in het gezicht mag hoesten of niezen. En je je handen niet meer hoeft te wassen na toiletbezoek. Uhu... wel dus. 

Ik beddoel maar: ik geloof niet dat wij nog een jaar of misschien wel twee jaar 1,5 meter afstand gaan houden. Dat doen veel mensen nu namelijk al niet.

Zo stond ik laatst in de supermarkt op nog geen halve meter van iemand die tot de risicogroep behoort. Maar zij zag het risico zelf niet, want ze ging zonder karretje vlak achter mij staan. Prettig ook dat de mensen waar ik al acht weken voor binnen blijf, zelf wél naar buiten gaan. Deze dame raakte overigens gepikeerd toen ik moest niezen. Ook al riep ik er meteen achteraan: 'hooikoorts!'.

Ik denk dus dat mensen die afstand heel snel vergeten. Zoals ze nu nog maar twee keer per dag hun handen wassen in plaats van tweehonderd keer.

Het dagelijks leven moet er op een gegeven moment weer normaal gaan uitzien. Niet het normaal-normaal maar het nieuwe normaal. Dus zonder concerten en festivals. Ik ben een jaar of tien naar festivals en concerten gegaan, dus ik mis niets in mijn leven mocht dat nu jaren niet meer kunnen. Ik heb de ervaring van platgeduwd worden en veel te veel betalen voor lauw bier al meegemaakt.

Maar veel huidige studenten natuurlijk niet. De leeftijd om dit soort gelegenheden te bezoeken, staat immers praktisch gelijk aan de leeftijd waarop je voor het eerst écht het studentenleven induikt. Geen colleges en concerten, geen Fontys en geen festivals; ook al klaagde ik over de pis- en zweetlucht en de te dure entreetickets, ik heb het toch maar mooi meegemaakt. Sorry jongens, ik heb met jullie - met de lichting van 2020 (en misschien ook 2021) te doen. Het nieuwe normaal is van alles maar niet normaal.

Jacky Eickes is journalist, afgestudeerd aan Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Zij is redacteur van Bron en schrijft daarnaast ook elders al dan niet digitale kolommen vol.