Namen onthouden

Niet om op te scheppen, maar ik heb best een goed geheugen. Vooral voor songteksten van liedjes uit de jaren '80 en voor meer feiten waar je eigenlijk niet zoveel aan hebt in het dagelijkse leven. 

Bijvoorbeeld dat Patty Brard wat heeft gehad met Ron Brandsteder, de vader van Rick Brandsteder. En dat een koppakking in het Frans een joint de culasse is (maar dat heeft dan weer te maken dat ik ooit bij de ANWB in Lyon heb gewerkt). Ook weet ik nog de liedjes van mijn eindejaarmusical van groep 8 (klas 6) uit mijn hoofd.

Als docent is een goed geheugen handig om de namen van studenten uit je hoofd te leren. Je kunt natuurlijk gebruik maken van naambodjes of een lijst met namen en bijbehorende foto’s, maar dat is een hoop gedoe. Dus gewoon die namen uit je hoofd leren. Gelukkig passen de meeste namen bij hun eigenaar. De Floris, de Bram, de Kelly en de Sophie passen perfect bij hun eigenaar.

Echter gaat dat niet altijd goed. In mijn huidige klas zitten een Bas en een Rick, wat in mijn hoofd blijkbaar vergelijkbare namen zijn. En ergens is het daar mis gegaan, want ik noem Bas steevast Rick en andersom. 

Een aantal jaren geleden waren er in een klas een Sven en een Matthijs. Bij Sven stel ik me iets blonds en Scandinavisch voor, maar deze Sven had meer een Italiaanse look met donkere krullen. Ook niet echt een Mathijs, maar meer een Mathijs dan een Sven. De Mathijs had daarentegen rossig (soort van Scandinavisch haar) en zag er duidelijk uit als een Sven. Gelukkig vonden Sven en Matthijs (en Rick en Bas) het niet zo’n probleem dat ik ze elke keer verkeerd aansprak.

Ik (en volgens mij meer mensen) heb het trouwens ook bij Nick en Simon. Simon is duidelijk meer een Nick en Nick is meer een Simon.

Maar misschien moet ik in mijn lessen toch maar gewoon met naambordjes gaan werken.

Tina ten Bruggencate is docent aan Fontys Hogeschool Toegepaste Psychologie en onderzoeker bij het lectoraat Mens en Technologie.