Maniac en Jellinek

Natuurlijk adviseer ik mijn studenten om naar Black Mirror te kijken, maar mijn favoriete Netflix-serie is Maniac. Vervreemdend, verwarrend, bizar, hallucinerend en vormgegeven als jaren ’90 sciencefiction. Kunstmatige intelligentie én matrixprinters. Hondenpoepopruimende minirobots. Geavanceerde gezichtsherkenning bediend door rokende wetenschappers. Geen mobiele telefoons. Enorme monitoren. En Add-Buddies; mensen die je op een hamburger trakteren in ruil voor commerciële boodschappen die ze je toefluisteren.
Heerlijk!

Pas had ik een real-life Maniac ervaring. Ik was met studenten in gesprek over internetverslaving. Hoe weet je of je verslaafd bent, was de vraag. Laten we, o ironie, het internet zelf er even bij halen, suggereerde iemand en zo kwamen we op de site van Jellinek. Koploper in verslavingszorg, zeggen ze zelf.

De ervaring was vervreemdend, verwarrend, bizar en hallucinerend. Op een rijtje:
1. Er was een online test. Die stamde overduidelijk uit een tijd dat je alleen maar kon internetten op je kamer. Op je desktop! Er werd bijvoorbeeld gevraagd: hoe vaak kies je voor internet in plaats van uitgaan? Alsof je niet kunt bier drinken én appen!
2. Er waren tips te lezen, zoals: internet niet voor 22.00 uur (écht!);
3. En Jellinek meldde dat ze internet niet zagen als een serieuze verslaving want in 2009 hadden zich maar 43 mensen gemeld (ja, 2009!).

We lazen het met stijgende verbazing. Zouden ze bij Jellinek fan van Maniac zijn? Ik denk het niet. Ik denk dat ze gewoon zelf niet verslaafd aan het internet zijn.
Of althans, niet als het gaat om het updaten van hun website.

Rens van der Vorst is technofilosoof, hoofd IT Innovatie bij Fontys en auteur van 'Appen is het Nieuwe Roken'.