Ik zie het nut niet zo in van een avondklok

De coronacrisis raakt iedereen. In een serie korte verhaaltjes laat Bron studenten van Fontys vertellen wat hen bezighoudt in deze crisistijd. Deze keer: Martijn (26), student aan de lerarenopleiding Engels in Tilburg.

“Ik zie het nut niet zo in van een avondklok. In Tilburg zag ik al niet veel mensen op straat. Ik ging ‘s avonds vaak de deur uit voor een wandeling want in de winter is het centrum altijd mooi aangekleed met lampjes. Helaas ziet het ernaar uit dat ik nu ’s avonds binnen moet blijven. Misschien is de drukte in de Randstad 's avonds anders dan hier, maar ik heb wel zoiets van: jongens, kom op!

Mensen moeten hierdoor het boodschappen doen anders plannen, je kunt 's avonds niet meer bij mensen op bezoek. Ook mag je nog maar één iemand op bezoek hebben. Maar als student heb ik het overdag heel druk en kan ik niet anders dan in de avond chillen. Ik ben bang dat ik hierdoor mijn vrienden niet meer ga zien.

We kunnen elkaar overdag nog zien en dan ‘s avonds studeren, maar ja. Je blijft maar door worstelen en vraagt je af: wanneer stopt het nou eens? Deze crisis lijkt elke keer beter te worden en dan komen er maatregelen terug.

De gedachte aan een avondklok frustreert me, maar misschien verandert dat over een paar dagen. Door de avonden thuis heb je meer tijd om creatief te zijn met koken en je leert de tijd die je met elkaar hebt beter te waarderen. Je kunt ook veel nieuwe videogames, boeken en films ontdekken. Maar al met al wil je op een gegeven moment je vrijheid wel weer terug.” [Kasper Wienk]