'Ik snap dat verenigingen geheimzinnig doen over ontgroeningen'

Overmatig drankgebruik, bizarre opdrachten en scheldpartijen. Over ontgroeningen worden veel negatieve dingen gezegd, maar kloppen die wel? En waarom wordt er vaak zo geheimzinnig over gedaan? Drie studentenverenigingen lichten toe.

De krantenkoppen stonden er vorige week vol mee: studenten van de Leuvense studentenclub Reuzegom krijgen boetes en werkstraffen voor betrokkenheid bij de dood van Sanda Dia, de student die in 2018 overleed tijdens een ontgroening. Hij moest helse dingen doen, zoals het drinken van grote hoeveelheden visolie, het eten van muizen en urenlang in een put met ijskoud water zitten.

Tilburg
Absurd, vindt Bram Holla het, voorzitter van de Tilburgse studentenvereniging Vidar. “Dit soort opdrachten is belachelijk en ik heb ze zelf gelukkig nog nooit langs zien komen. Dit keurt iedereen af. Je wil niet dat eerstejaars in een onveilige omgeving terechtkomen.”

Bij Vidar pakken ze het heel anders aan. Daar hebben ze geen ontgroening, maar een kennismakingstijd. Van donderdag tot en met zaterdag slapen nieuwe eerstejaars bij Vidar om niet alleen kennis te maken met elkaar, maar ook met hun vereniging. Bram vertelt open over de opdrachten die ze moeten uitvoeren, want geheimzinnig hoeft hij niet te zijn. Al snapt hij ook waarom andere verenigingen dat soms wel zijn.

“Mensen zijn er vaak niet happig op om uitgebreid over hun ontgroening te vertellen omdat er heel vaak conclusies worden getrokken als iemand het woord studentenvereniging hoort”, aldus Bram. “Er zijn in Nederland heel veel verenigingen, maar slechts een aantal daarvan pakt het niet goed aan. Mensen horen daarover en nemen bij voorbaat al aan dat het er bij alle ontgroeningen zo aan toe gaat. Ze hebben snel een mening klaar, hebben vooroordelen. Als het bij honderd verenigingen goed gaat en slechts bij eentje niet, praat iedereen over die ene.” [tekst gaat verder onder de foto]

Eindhoven
De secretaris van de Eindhovense studentenvereniging SSRE noemt een andere reden. Daar willen ze niks kwijt over de invulling van hun ontgroening om het verrassingseffect zo groot mogelijk te houden. “Dat houden we graag privé”, klinkt het als we vragen hoe hun ontgroening eruitziet. “Je weet pas wat onze ontgroening betekent als je het meemaakt. Als je vooraf al weet wat je te wachten staat, is het veel minder leuk. Het is natuurlijk niet dat mensen zich zorgen hoeven te maken, we doen geen gekke dingen, maar we willen het verrassingseffect graag zo groot mogelijk houden.” 

Wat de secretaris wel kwijt kan, is dat de ontgroening uit een driedaags kamp bestaat. Een kennismakingskamp, waar mensen hun band met elkaar kunnen versterken en waar ze de vereniging beter leren kennen. “We hebben regels opgesteld waar we ons absoluut aan houden. Zo mogen de nieuwe leden tijdens het kamp geen alcohol drinken of andere verdovende middelen gebruiken. Alleen tijdens het eindfeest is alcohol toegestaan.”

Venlo
Het volgende belletje gaat naar vereniging DaVinci in Venlo. Sanne vertelt ons dat ze daar niet aan ontgroeningen doen. Nooit gedaan en ook niet van plan om ooit te introduceren. “Dat heeft ook wel te maken met de stad waar we in zitten. Venlo is niet zo’n grote stad als Amsterdam, Nijmegen of Eindhoven. We willen de persoonlijke touch en het knusse behouden. Bovendien is DaVinci voor iedereen. Een ontgroening hoort niet bij ons concept.”

Als Sanne in een grotere stad bij een grotere vereniging zou zitten, zou ze daar misschien anders over denken. “Het lijkt me wel grappig om mee te doen, al ligt het natuurlijk aan de manier waarop. Je moet nooit over andermans grenzen gaan en iemand het gevoel geven dat hij gekke zooi moet doen om ergens bij te horen. Je mag best een beetje in de zeik worden genomen, maar het mag niet te ver gaan. Niet zover als in het geval van Sanda Dia. Gevaarlijke opdrachten zijn uit den boze. Idem dito voor opdrachten als het bekogelen van mensen met rot eten of mensen onvrijwillig in het water gooien.” [Karen Luiken]