Ik nomineer 17 miljoen Nederlanders
Ik ben helemaal vóór positiviteit. Hoe dik en donker de wolken ook zijn, ik zie altijd nog wel een rand van het zonnetje door de wolken schijnen. Maar door deze crisis zie ik eigenlijk alleen nog maar de donderwolken die boven Nederland hangen.
Nou ben ik geen financieel expert, heb ik weinig verstand van politiek, van onze staatskas of van de beurzen; maar ik denk dat zelfs een driejarige snapt hoe desastreus deze crisis is. En ik word daar een beetje een zuur mens van. Want zulke dingen gebeuren alleen wanneer ík het leven op orde heb. Er is iemand in China geweest die zei: het gaat zó goed in Jacky’s leven, laat ik eens een besmette vleermuis eten en daarmee de hele wereld platgooien.
Ik weet heus wel dat negativiteit niet helpt in deze periode en dat we elkaar moeten blijven opbeuren. Maar ik word dus echt heel zuur van al die ‘challenges’ op Instagram en Facebook. Het is namelijk het enige dat ik nog zie op social media. Daarbij heb je er werkelijk helemaal niets aan.
Mensen die elkaar ‘challengen’ om een foto van vroeger te posten. Of elkaar ‘nominineren’, om weer 10 andere mensen te ‘nomineren’. Dat lijkt zelfs een beetje op het virus. Als je elkaar nomineert om weer tien anderen te nomineren en die tien nomineren elk wéér tien mensen, dan komen we natuurlijk nooit van deze berichten of challenges af.
Ik nomineer 17 miljoen Nederlanders om binnen te blijven, rustig te blijven, niet te hamsteren en vooral ook naar de (nabije) toekomst te kijken, wanneer een deel van de bevolking zijn of haar baan verliest. Ik nomineer 17 miljoen Nederlanders om geld uit te blijven geven zoals ze ook voor corona deden, want anders verliezen straks nóg meer mensen hun baan.
En ik nomineer mezelf om weer op zoek te gaan naar dat zonnetje. Al is het met een telescoop. Want achter die dikke wolken, is écht wel iets te zien.
Jacky Eickes is journalist, afgestudeerd aan Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Zij is redacteur van Bron, maar schrijft ook elders al dan niet digitale kolommen vol.