"Ik heb altijd ‘ja’ gezegd tegen extra werk"

Net afgestudeerd en bezig met je eerste echte baan. Hoe bevalt dat en waar loop je tegenaan? In de serie ‘Eerste stappen’ interviewt Bron Fontys-alumni die net van school zijn. Deze keer: Mathijs van Zantvoort.

Wat doe je op een werkdag?
“Mijn taak is om shows te promoten en de ticketverkoop te stimuleren. Dat kan zowel online als offline. Dus bijvoorbeeld via online marketing, maar ook met posters, magazines, via de pers. En ik zorg ervoor dat er genoeg mooie content op de website staat.”

Hoe kwam je hier?
“Tijdens het schrijven van mijn scriptie werd ik aangenomen in een junior marketeerfunctie bij Muziekgebouw Eindhoven. Daar bleef ik een paar jaar hangen. Maar ik wist dat de echt grote muziekscene meer in de randstad zit en dat ik toch een keer Eindhoven uit moest. Dus eind september solliciteerde ik op de vacature van pop-marketeer bij Tivoli Vredenburg. Het bevalt goed en ik leer heel veel. Het is zo groot: op een avond dat in de ene zaal Ronnie Flex staat, loop je zo door naar een andere zaal waar Yann Tiersen speelt.”

Bevalt Utrecht?
“Utrecht is wel even wennen, ik heb mijn hele leven in Eindhoven gewoond. Nu in Utrecht voelt het alsof ik het heb uitgemaakt met een vriendin: ik weet dat het de juiste keuze was, maar toch verlang ik er soms naar terug.”

Tevreden over je studiekeuze?
“Jazeker! Ik vond vooral de IEMES-weken echt top. Daarin kwamen mensen uit het werkveld, zoals Eric Corton of Giel Beelen, vertellen hoe zij er zijn gekomen. En de stages natuurlijk: dat is het echte werkveld. Ik heb wel altijd mijn opleiding gezien als een middel om ergens te komen, maar niet als leidraad genomen. Je moet toch echt zelf je netwerk opbouwen. Ik heb altijd ‘ja’ gezegd tegen extra werk, organiseerde mijn eigen dancefeesten en deed vrijwilligerswerk naast mijn studie.”

Wat vond je minder aan je studie?
“Mijn scriptie. Dat was echt een persoonlijke hel. Ik ben niet de persoon om vijf dagen per week in mijn eentje aan zo’n project te werken. Ik voelde me 18 kilo lichter toen ik het eindelijk haalde, zo blij was ik."

"Het schrijven van een scriptie voelt een beetje alsof je een Ikea-kast aan het opbouwen bent. Je hebt het nooit eerder gedaan, en stapje voor stapje ontdek je hoe het moet. Maar zodra de kast af is, doe je er niks meer mee. Ik leerde er wel wat van hoor, maar wanneer ga ik ooit nog een scriptie schrijven?”

Wat zijn je ambities voor de toekomst?
“Ik ben meer van go with the flow, zie wel wat er op mijn pad komt. Misschien wil ik ooit een eigen club openen. Maar mijn belangrijkste ambitie blijft om gelukkig naar werk te gaan. Het maakt niet wat ik doe, als ik er maar plezier in heb. Op het moment dat ik langdurig ongelukkig naar mijn werk ga, ga ik op zoek naar iets anders.”[Eva Witte]