Hoe pak je studie weer op na overlijden ouder?
Een overlijden in de familie zet je leven stil. Hoe krijg je dan de studie weer op de rails? Melanie Loock, eerstejaarsstudent aan de Nieuwste Pabo in Sittard, verloor in maart haar vader Antoine. Met behulp van studieloopbaanbegeleider Irene Triebels krabbelt ze langzaam weer overeind.
In de zesdelige serie Hulplijn Student geeft Bron elke maand inzicht in een hulpvraag van een student en het werk van de betrokken hulpverlener. Welke problemen en hulpvragen spelen er zoal en hoe kan de student die oplossen? Zoek je zelf hulp? Kijk dan op Fontyshelpt.nl.
Melanie Loock: ‘Ik wist niet meer waar ik moest beginnen’
Het afgelopen studiejaar was voor Melanie een achtbaan van emoties. Het ging slecht met haar vader die in 2014 de diagnose huidkanker met uitzaaiingen had gekregen. Immuuntherapie heeft zijn leven verlengd, maar in oktober werd een agressieve tumor in zijn knie ontdekt. “Daarna is het misgegaan. Vanaf dat moment ging het heel snel bergafwaarts.”
Voor Melanie was het lastig om haar hoofd bij de studie te houden. “Ik heb veel tijd met mijn vader doorgebracht, maar wilde ook door met mijn studie. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk punten te halen, maar dat was af en toe wel moeilijk.”
In januari werd Melanie’s vader in het ziekenhuis opgenomen en begin maart werd zijn been geamputeerd. Een paar weken later komt hij te overlijden. “Studie lag voor mij op dat moment helemaal stil. Ik wist niet meer waar ik moest beginnen. Nu wordt dat langzaam weer duidelijker, maar ik merk dat ik het er nog steeds moeilijk mee heb.”
Melanie heeft veel steun gehad van haar studieloopbaanbegeleider Irene Triebels. “Er is het afgelopen jaar zoveel gebeurd en ik twijfel heel erg aan mijzelf. Ik wil heel graag laten zien dat ik het allemaal kan, maar ik heb dit jaar ook veel gemist. Ik weet daardoor even niet hoe ik nu verder moet.”
Haar stage bij basisschool Loedoes in Sittard heeft Melanie wel gesterkt in de overtuiging dat ze de juiste studie heeft gekozen. Vooral het werken met de kleuters is haar zeer goed bevallen. “Dat vond ik helemaal geweldig. Ik was meteen verkocht.”
Toch knaagt de onzekerheid aan Melanie. “Ik heb mijn stage nog niet helemaal afgerond omdat ik een achterstand heb opgelopen. Ik wil graag door naar het tweede jaar als dat mogelijk is. In overleg met Irene zoek ik nu de beste oplossing.”
Irene Triebels: ‘We moeten kijken wat de slimste route is’
“We hebben Melanie dit jaar de tijd gegeven. We zagen de achterstand wel ontstaan, maar hebben haar niet willen pushen. Het was in onze ogen vooral belangrijk om te luisteren naar wat Melanie wilde. Je kunt in zo’n situatie van stress, paniek en verdriet niet voorschrijven wat je moet doen. Je kunt niet met een pasklaar advies komen.”
Toch is het volgens Triebels belangrijk geweest dat Melanie is doorgegaan met haar studie en dat ze zoveel mogelijk studiepunten heeft behaald. “Betekenisvol bezig zijn kan in zo’n situatie houvast bieden. Dat is ook goed voor het thuisfront.”
Vanuit de opleiding heeft Irene het hele jaar contact gehouden met de familie van Melanie. “Dat is belangrijk. Ze moeten weten dat we er oog voor hebben en dat we zorgzaam zijn voor de student.”
In overleg met Melanies schoolopleider en haar mentor gaat Triebels kijken hoe ze nu het beste verder kan gaan. “We moeten kijken wat de slimste route voor Melanie is. Daarbij moeten we ook rekening houden met de doorstroomeisen, maar er is in deze situatie wel sprake van een bijzondere omstandigheid.”
Volgens Triebels is het vooral belangrijk dat Melanie zich goed voelt bij het traject dat wordt gekozen. “Studiesucces is waar we naar streven, tijd is nu niet het allerbelangrijkste. Er is geen haast.” [Ivo van der Hoeven]