Het ultieme cadeau

De kerstvakantie is altijd mijn favoriete vakantie geweest. Twee weken vrij is niet te kort. Het is in ieder geval niet zo dat je met je ogen knippert en het voorbij is. Maar het is ook niet zo lang dat je je - zoals in de zomervakantie - gaat vervelen.

En vooral: in deze vakantie krijg en geef je cadeaus, eet je héél veel en kun je naar kerstmarkten. Al is dat dit jaar wel een béétje anders.

Zoals ik in een eerdere column al eens beschreef, was mijn eerste jaar op kamers een drama. Tijdens die eerste kerstvakantie kon ik niet wachten tot ik er weg kon. Met gillende sirenes naar het Limburgse land.

De drie jaren daarna waren top en waren mijn huisgenoten mijn tweede familie. We trokken steevast lootjes. Online dan tenminste. En het mooiste was dat nooit iemand geld had voor cadeaus, maar we het toch voor elkaar kregen om een stapel ‘shit’ in te pakken en er altijd wel iemand naar huis ging met een pareltje. Soms was dat pareltje een pak wijn (geen fles, want da’s te duur), maar meestal de maskertjes van de Kruidvat van een euro.

Dit jaar vier ik het weer met een deel van mijn huisgenootjes. Met drie om precies te zijn. Alleen dit jaar hebben we wél geld. Dus dit jaar mag niemand met een pak wijn aankomen. Wat ik eigenlijk ook wel een beetje jammer vind, want het was juist de uitdaging om voor vijf of tien euro zoveel mogelijk te kopen en te doen alsof de dingen die je had gekocht ook écht iets waard waren. Inkopen doen mét geld is een stuk makkelijker, maar eigenlijk is de charme er dan wel af.

Overigens was het allergoedkoopste cadeau dat ik ooit aan een huisgenoot heb gegeven zelfs helemaal gratis. Namelijk een gedicht waarin ik rijmde op alle Soa’s die er zijn. Maar in dat cadeau zat wel heel veel tijd en moeite en dat is ook iets waard. En de lol die we er nog steeds om hebben is ook waardevol. Aangezien ik nu veel meer geld heb en véél minder tijd of eigenlijk géén tijd, is een gedicht misschien wel het ultieme cadeau. Hoeveel woorden rijmen er eigenlijk op corona?

Jacky Eickes is afgestudeerd aan Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Zij is redacteur van Bron en schrijft daarnaast ook elders al dan niet digitale kolommen vol.