Fysieke bijzonderheden vormen vernieuwende choreografie
De manier waarop je loopt, hoe je slaapt of hoe je je hoofd ondersteunt met je hand. Het zijn allemaal bewegingen die je automatisch maakt en waar je je vaak niet bewust van bent. Maar wat als je er juist wél op gaat letten? Choreografe Katja Heitmann bracht dat samen met tien Fontysstudenten in beeld.
Fontys startte een aantal weken geleden, samen met choreografe Katja Heitmann, een nieuw project. Tien studenten van Dance Arts in Context van Fontys Academy of the Arts werden erbij betrokken, plus een zestal mensen zonder dansachtergrond. De een met een (fysieke) beperking, de ander met ouderdomsklachten. Zij worden autodidactische bewegers genoemd en ‘doneerden’ hun bewegingen aan de dansende studenten.
De uit Spanje afkomstige Maria Mora Navarro was een van de deelnemende Fontysstudenten en werkte voor het project samen met een blinde vrouw. “Het was een heel diverse groep. We werden allemaal aan iemand gekoppeld, waarbij het de bedoeling was dat we hun bewegingen zo gedetailleerd mogelijk tot uiting zouden laten komen in de choreografie.” [Tekst gaat verder onder de foto's]
De danspasjes in het stuk van Heitmann vormen een mix van bewegingen die van alle betrokkenen afkomstig zijn. “Soms kon iemand niet zelfstandig staan, zitten of een ander ogenschijnlijk simpele beweging maken. Het doel van dit project was om samen als één lichaam te bewegen en die bewegingen wél mogelijk te maken”, legt Maria uit.
Veel bewegingen kwamen van de zes autodidactische bewegers, maar een aantal kwam ook van de studenten zelf. “Katja Heitmann vroeg ons op een bepaald moment welke bewegingen we maken als we een slaappositie aannemen. Die hebben we tot in detail bekeken en in de dans verwerkt", aldus Maria. [Tekst gaat verder onder de foto's]
Alle deze danspasjes samen resulteerden in een choreografie die afgelopen donderdag en vrijdag in de LocHal in Tilburg werd vertoond. Maria weet nog niet of er nog meer voorstellingen zullen volgen. Aan haar zal het in ieder geval niet liggen; zij staat er voor open.
“Wat dit project zo speciaal maakt, is dat je samenwerkt met mensen die zelf niet dansen. Het sociale aspect spreekt me heel erg aan. Je lichaam werkt normaal grotendeels op een automatische stand, want je bent je er niet bewust van hoe je zit, drinkt of andere dagelijkse bewegingen maakt. Maar dankzij deze choreografie ben je dat juist wel. Je gaat mede dankzij de samenwerkingen in op heel veel kleine details.”
