Eindhoven de mooiste

Op mijn twaalfde jaar verhuisde ik van het prachtige Sint Oedenrode (Rooi voor ingewijden) naar Soesterberg nabij Utrecht. Van de meanderende Dommel naar de snelweg A28. Van de zachte G en de worstenbroodjes naar de harde G en de hockeymeisjes. Het heeft een aantal jaren geduurd voordat ik daar gewend was. En zodra het maar even kon verhuisde ik terug naar mijn vertrouwde Brabant, specifiek naar Eindhoven.

Ik wentelde mezelf in de zachtheid van de G en die van de Brabanders en ben sinds mijn studententijd altijd in Eindhoven blijven wonen. Dat mijn werkgever Fontys ook nog eens in Eindhoven zetelt is dus een groot voordeel.

Esthetisch gezien zijn steden als Amsterdam, Utrecht en Den Bosch met hun 17^e -eeuwse architectuur, pronkerige grachten en trapgevels wellicht interessanter. Maar Eindhoven voelt anders en combineert haar cultuur met een flinke portie natuur.

Zo woon ik vlakbij het Genneperpark. Een prachtig, groen park met een meanderende Tongelreep en Dommel tussen groene weilanden en kronkelende paadjes. Je waant je direct op het platteland, terwijl je dus gewoon midden in de stad bent. Ik ga daar vaak en graag wandelen met de hond of in een sportieve bui: hardlopen. Tijdens mijn wandeltochten of hardlooprondjes kom ik daar regelmatig twee bijzondere dingen tegen: of een ijsvogel of Theo Maassen en soms allebei.

Tja, dan heb je zowel je portie natuur als cultuur wel gehad. Dus Amsterdam, Utrecht en Den Bosch, eat your heart out, Eindhoven is gewoon de mooiste.

Of zoals Theo Maassen het zou zeggen: “Het enige goede wat uit Amsterdam komt, is de intercity naar Eindhoven”

Tina ten Bruggencate is docent aan Fontys Hogeschool Toegepaste Psychologie en onderzoeker bij het lectoraat Mens en Technologie.