Dry january moet lukken toch?

Goede voornemens zijn niet zo mijn ding. Niet alleen omdat ik het onzin vind om daar pas op 1 januari mee te beginnen, maar vooral ook omdat ik ze niet volhoud. Mijn voornemen was bijvoorbeeld ieder jaar vanaf 2010 - het jaar dat ik aan mijn opleiding begon - om georganiseerd te gaan werken en planmatig te studeren.

Ik ben nogal een chaoot en alle stress die me dat bezorgde, omdat ik áltijd het gevoel had iets te vergeten of te missen, was het niet waard. Het was ook mijn enige voornemen overigens. Minder drinken, minder snoepen en meer sporten zou ik sowieso niet volhouden. Dat was een battle die ik al had verloren voordat ik eraan begon. Maar dit zou moeten lukken. Toch?

Ik schafte vier jaar lang standaard in de eerste week van het jaar een agenda aan, daar waar studenten dat op een logischer moment van het jaar doen: in september, wanneer het studiejaar begint. Standaard stopte ik na twee weken al met erin te schrijven. Ik besloot dat mijn brein goed genoeg werkte om belangrijke afspraken, tentamens en onderzoeken te onthouden. Zo miste ik het eerste tentamen van 2011.

Ik heb dan wel een brein, maar mijn brein is eigenlijk een zeef. En zal ook altijd een zeef blijven. Soms blijft er wel eens iets hangen. Maar dat is altijd een onbenullig feitje, zoals het feit dat haaien niet achteruit kunnen zwemmen en dat alleen zeepaardjes-mannetjes kunnen baren.

Vijf jaar na het behalen van mijn diploma werk ik nog steeds aan mijn organisatietalent. Het enige dat ik dit jaar aan durf wat betreft voornemens, nu de kroegen en clubs dicht zijn, is het voornemen om in januari niet te drinken. Waar ik waarschijnlijk volgend weekend alweer op terugkom.

Jacky Eickes is afgestudeerd aan Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Zij is redacteur van Bron en schrijft daarnaast ook elders al dan niet digitale kolommen vol.