Denis na prebachelor in de race voor vluchtelingen-award

In 2014 vluchtte Denis Kabuye uit Oeganda naar Nederland. Twee jaar later begon hij bij Fontys aan een Prebachelor. Inmiddels bezit hij een hbo-diploma en maakte hij met zijn inzet en initiatieven tijdens zijn studie zoveel indruk dat hij is genomineerd voor de UAF-Award 2021.

Of hij de nominatie had verwacht? Kabuye grijnst van oor tot oor. Verwacht misschien niet, maar hij vindt wel dat hij er voor in aanmerking komt. “De tijd, de kennis, de energie die ik erin heb gestoken, mijn doorzettingsvermogen en maatschappelijke bijdrages… Ja, ik ben wel een geschikte kandidaat voor zo’n prijs. Maar dat geldt natuurlijk ook voor de andere vijf genomineerden.”

De Fontys prebachelor voor vluchtelingstudenten is een schakeljaar dat deze studenten zo goed mogelijk voorbereidt op het hoger onderwijs in Nederland. Denis (33) behoorde tot de eerste groep die in Eindhoven bij Fontys aan zo’n traject begon.

“Wij waren de pioniers van die prebachelor. Ik heb ook nog steeds contact met een aantal van mijn medestudenten van toen, heel leuk. Die Prebachelor heeft de basis gelegd voor waar ik nu sta. Daar heb ik naast kennis vooral ook belangrijke vaardigheden opgedaan op het gebied van communicatie, presentatie, computers, in groepen werken. Die opleiding heeft veel voor mij en de andere studenten betekend.”

Via het ‘opstapje’ van Fontys begon hij in Utrecht aan de opleiding Management in de Zorg. Vanuit die studie etaleerde hij zijn talenten vooral bij stages en projecten voor diverse gemeenten.

Zo ontwikkelde hij een zorgkaart voor Noord-Limburg die daar nu door zeshonderd zorgprofessionals gebruikt wordt, werkte mee aan projecten rond het nationaal preventieakkoord (Wijk bij Duurstede), kindermishandeling (Woerden), bewegingsarmoede (IJsselstein) en overgewicht bij niet-westerse jongeren (Venlo). 

Stichting
Ondertussen is hij ook nog altijd de drijvende kracht achter de stichting in Oeganda die hij nu vanuit Venlo leidt en waarmee hij mensen in centraal Oeganda probeert te helpen.

Dat werk wordt gefinancierd uit inkomsten van het landbouwbedrijf van zijn moeder. “De Lubega Cosmas Foundation is vernoemd naar mijn overleden vader, die als weldoener in Oeganda voor mij als grote voorbeeld dient.”

Deze stichting en zijn werk met jongeren werden als politiek gevaarlijk gezien door het Oegandese bewind. De stichting werd verboden en hij moest zijn land ontvluchten. Vanwege Denis belanden zijn moeder en een van zijn broers in de gevangenis en werden gemarteld.

”Na een half jaar werden zij vrijgelaten. Wij helpen meer dan 30 duizend mensen in die regio onder meer aan meer en betere toegang tot zorg. Die achterban heeft voor zoveel druk gezorgd op het lokale bestuur dat zij de stichting weer hebben toegelaten.”

Master
Mocht hij op 4 november de UAF-Award winnen, dan weet hij al wat hij met het prijzengeld van 4.000 euro gaat doen: zijn masterstudie mee betalen. Niet dat hij anders niet voor een master gaat. “Dan betaal ik hem uit de inkomsten van mijn baan.” 

Die baan moet hij nog wel eerst krijgen. Hij ontving vorige maand zijn bachelor-diploma en heeft nu een aantal sollicitaties lopen. Gezien zijn cv en zijn nominatie lijkt dat geen probleem.

Zijn uiteindelijke doel is overigens ambitieuzer: hij zou liefst staatssecretaris of minister van Gezondheid worden.

“In Oeganda. Hier is de weg daarheen veel te lang en te moeilijk vanwege alle politieke stappen die ik dan moet maken. Maar in Oeganda zou het kunnen, als er althans een politieke omwenteling komt…”

Tot die tijd zal hij vanuit Venlo via zijn stichting op lokalere schaal actief zijn in Oeganda. En ook in Nederland blijft hij aan de weg timmeren. Daarbij helpt de nominatie voor de UAF-Award.

“Wij vluchtelingen komen uit ontwikkelingslanden waar het niveau lang niet zo hoog is als hier. Ik wil daarom dat hoogopgeleide vluchtelingen hier een opleiding volgen. Wij hebben Nederland al genoeg belast door al het geld en de energie dat in ons wordt gestoken. En ons vooral veiligheid heeft geboden. Dus moeten vluchtelingen zich hier verder ontwikkelen. Ook daar wil ik me voor inzetten.” [Jan Ligthart]