Stefan Aspers: "Ik ben altijd een ‘evenementenman’ geweest"

Commercieel directeur Stefan Aspers werkt weliswaar al twintig jaar bij Movico, maar verveelt zich geen dag. Als leverancier van alle start- en finishopstellingen is het Deurnese bedrijf een stille kracht achter de Tour de France. De oud-student van Fontys HTS Bedrijfskader staat mede aan de wieg van het succes. “Ik laat me niet snel afleiden door een gebrek aan kennis.”

Movico trekt jaarlijks met dertig vrachtwagens door Frankrijk, waar het de grootste wielerwedstrijd ter wereld voorziet van hardware. Finishboog, sponsortribunes en het commentaarhok van Dijkstra en Ducrot - ze komen allemaal uit Deurne.

Veel van die voorzieningen zijn ingenieus ingebouwd in het binnenste van de trucks en komen met één druk op de knop volautomatisch te voorschijn. Een beeld dat doet denken aan de buitenaardse robots uit een bekende tekenfilmserie. “Klopt”, zegt Aspers. “Ik zit hier midden tussen de Transformers.”

Evenementenman
Naast sportwedstrijden ‒ na de Tour volgden onder meer de Giro d’Italia, La Vuelta en Parijs-Dakar ‒ worden de event structures van Movico ingezet bij zogenaamde roadshows, waarbij merken als Philips, SAP en Ziggo gericht hun klanten opzoeken. Wereldwijd draait het bedrijf een kleine tweehonderd projecten per jaar.

Van de vijfendertig vaste medewerkers die Movico momenteel in dienst heeft was Stefan Aspers (45) ooit de eerste fulltimer op kantoor. “Toen ik hier in 2000 binnenkwam lag er al een fraaie opdrachtenportefeuille, maar werkte oprichter Wim van de Waarsenburg eigenlijk nog op de achterkant van een bierviltje. Hij vroeg me om meer regie en structuur in het bedrijf te brengen.”

Daarover hoefde Aspers, die na het afronden van de opleiding Fontys HTS Bedrijfskader [de voorloper van Bedrijfsmanagement MKB, red.] zijn draai nog niet helemaal had gevonden, amper na te denken.

“Nog los van die prikkelende opdracht was ik getriggerd door Wims product. Ik ben altijd een ‘evenementenman’ geweest. Als kind stond ik urenlang te kijken als er in de stad een podium werd opgebouwd.”

Juiste voedingsbodem
Bij die brede taak van het vastleggen van projectprotocollen en werkprocessen, kwam Stefans opleiding goed van pas: “Het curriculum was generalistisch en had een hoog ‘van alles wat’-karakter. Zo vormde het een prima voedingsbodem voor wat ik aan het doen was.”

Heeft hij gaandeweg die enorme klus nooit getwijfeld? “Over het algemeen ging het me goed af. Ik heb een gezond boerenverstand en hou ervan in het diepe te springen. Ik laat me bijvoorbeeld niet snel afleiden door een gebrek aan kennis.”

Tegelijkertijd sloot Stefan evenmin de ogen voor mogelijke tekortkomingen. “Omdat ik zeker wilde weten dat ik niets over het hoofd zag en bovendien mijn kennis wilde verrijken, klopte ik in 2003 opnieuw aan bij Fontys. Dit keer voor een post-hbo-cursus Projectmanagement.”

Later werden ook de algemene managementvaardigheden bijgeschaafd. “Ik merkte dat ik regelmatig in discussie kwam met mensen. Dat voelde niet fijn. In zo’n geval ben ik dan niet het type van de zweep erover. Past ook niet in de cultuur hier.”

Aspers besloot om een maatwerk-managementtraining te volgen. “Ik heb inmiddels wel geleerd dat het voor het welslagen van een project acht van de tien keer gaat om de vraag: Hoe ga je om met je team? Welke rol heeft elk afzonderlijk teamlid en hoe krijg je iedereen op één lijn?”

Vrijheid pakken
Voor iemand die al bijna twintig jaar bij hetzelfde bedrijf werkt, vertoont Stefan Aspers opvallend weinig slijtplekken. Naar eigen zeggen raakt hij niet afgestompt omdat hij om de paar jaar bewust een side project zoekt, in de vorm van een bijscholing of training.

“Daarnaast kijk ik op de werkvloer continu om me heen. Welke dingen die niet direct binnen mijn straatje passen kan ik óók oppakken, misschien een beetje naar mijn hand zetten…?”

Dat er op zijn visitekaartje toevallig Director Commerce & Marketing staat, maakt Aspers niet zo veel uit. “Ik ben helemaal niet zo’n commerciële jongen. Maar alleen al door te doen en soms puur intuïtieve keuzes te maken heb ik me in al die jaren veel meer eigen gemaakt dan één vastomlijnde rol.”

De vrijheid m zelf te handelen - dat is iets dat Aspers herkent bij veel sollicitanten die hij spreekt. “De afstudeerders van nu willen niet het keurslijf in. Ze hebben lucht nodig. Prima, die krijg je hier. Maar dan moet je je bewegingsruimte ook benutten en je nek durven uitsteken.”

Niet blindstaren op een merk
De vrijheid dat Stefan destijds zelf met beide handen aangreep, leidde uiteindelijk naar een directiezetel. Toen Van de Waarsenburg zijn bedrijf in 2016 verkocht aan een investeringsgroep, kwam de dagelijkse leiding (onder andere) terecht bij Stefan, die ook een minderheidsbelang kreeg. “Tja, dat zorgt er natuurlijk voor dat ik hier ook nóg langer blijf zitten.”

Maar een nieuw ‘bijproject’ heeft hij alvast voor ogen. “De voorbije twee decennia verzamelde ik een berg praktijkervaring. Die wil ik dolgraag delen met bijvoorbeeld start ups. We zijn al bezig met het schrijven van een interne managementmodule op basis van mijn kennis. Maar ik wil dat dus ook breder trekken.”

Welke tip geeft hij de Fontys-student van nu mee? “Staar je niet blind op een merk. Kies een bedrijfscultuur die bij je past. Vraag je af: Hoeveel ruimte krijg ik straks om mijn eigen ding te doen? En: Waaraan kan ik écht een bijdrage leveren?”

Dat laatste is volgens Aspers belangrijker dan de verlokkingen van een klinkend merk. “In mijn tijd wilde iedereen bij Philips werken. Maar in zo’n groot bedrijf zit je vaak vast aan een vooraf afgesproken rol. Als ik daar destijds was begonnen, was ik waarschijnlijk niet gekomen waar ik nu ben.” [Frank van den Nieuwenhuijzen]