De malle molen van het leven

De afgelopen weken heb ik het druk. Druk als in een volle agenda. Met werkafspraken. Privé-afspraken (want het mag weer). Afspraken die ingehaald moeten worden. Collegedagen. Deadlines. 
Druk dus. Of zo druk als ik me maak?

Met al die drukte komt een vol hoofd. To-do-lijstjes op papier, to-do-lijstjes op de magnetron, to-do-lijstjes in mijn online takenlijst, to-do-lijstjes in mijn hoofd. En hoe voller dat hoofd hoe minder ik aan iets wezenlijks toe kom.

En een hoofd dat steeds vaker denkt aan het nummer dat ik in mijn studententijd veel hoorde: ‘Mallemolen van het leven’. Waarin Paul de Leeuw bezingt dat we allemaal ons rondje meedraaien en de molen ook zonder jou draait. Maak ik me daarom zo druk?

Hoe dan ook. Het voelt wel als een mallemolen. Rondje na rondje. Dag na dag. En ik moest ook wel een beetje om mezelf lachen. Hoe druk kan je je maken. Hoe druk moet ik me maken.

Tijd om het heft weer in eigen hand te nemen. De mallemolen een halt toe te roepen. Of in elk geval in mijn hoofd. Door nee te zeggen, afspraken uit mijn agenda te schrappen. Keuzes te maken. 

Tijd te maken voor de dingen die belangrijk voor me zijn en naast de mallemolen staan. Me druk maken om de dingen waar ik energie van krijg, waar ik verschil kan maken, waar ik invloed op heb en die er voor mij toe doen. Verbinden, verdiepen, aanjagen.

En een stukje tikken…

Janneke Gielisse werkt bij Fontys als marketingmanager en consultant. Zij leest alles wat los en vast zit en schrijft graag. Ze heeft een groot hart voor onderwijs, een leven lang ontwikkelen en doen. En heeft er ook een mening over.